Hebban recensie
Mooie onderhuidse spanning
Ruth Rendell schreef Terugzien in duisternis, dat onlangs in de serie Crimezone Classics opnieuw is uitgebracht, in 1986. Ruim 22 jaar geleden dus, maar het boek heeft nog niets aan spanning ingeboet. Voor dit boek, dat zich afspeelt in het gegoede middenstandsmilieu in Essex, kreeg barones Lady Ruth Rendell dan ook de prestigieuze Edgar Award.
Het verhaal in Terugzien in duisternis is het verhaal van Vera Hillyard, die ter dood wordt veroordeeld voor de moord op haar zusje Eden. Het wordt verteld vanuit het gezichtspunt van haar nichtje Faith.
Kenmerkend voor veel boeken van Rendell is dat ze niet begint met uitleggen wie nu wie is en hoe de onderlinge verhoudingen in elkaar zitten. Het boek begint dan ook direct met de herinneringen die Faith heeft aan de ochtend dat haar tante Vera werd opgehangen. Zo, daar zit je dan als lezer. Kan je dan nog ophouden met lezen? Nee dus.
Rendell laat Faith het verhaal van Vera en Eden vertellen door middel van knap geconstrueerde flash backs die naadloos overgaan in de huidige tijd. Zo maken we al snel kennis met ene Jamie. Jamie woont in Italië en haalt samen met Faith herinneringen op aan zijn jeugd. Al snel blijkt dan dat die Jamie eigenlijk een cruciaal figuur is in het verhaal van Vera en Eden. Hoe cruciaal? Die vraag loopt als een rode draad door het verhaal.
De tweede rode draad is de verhouding tussen Vera en Eden. Ze zijn zusjes, met een behoorlijk leeftijdsverschil, en als hun ouders sterven komt Eden bij Vera wonen. Aanvankelijk lijkt het alsof de zusjes bijzonder aan elkaar gehecht zijn maar door de manier waarop Rendell hun dialogen beschrijft, en de kleine gebeurtenissen in hun leven, voel je als lezer wel dat er iets mis moet gaan.
Met een haarscherpe pen wordt het leven in een klein Engels dorp, tijdens en vlak na de tweede Wereldoorlog, neergezet. Had het drama zich ook zo kunnen afspelen in een latere tijd? Wie weet? Bekrompen denken is van alle tijden. Maar ook liefde en haat tussen familieleden. Als je niet beter wist zou je denken dat het echte mensen waren en dat Rendell een écht geval beschreven heeft. Het verhaal ontvouwt zich langzaam maar gestaag, het onheil komt dichterbij zonder dat je iets kunt doen. Behalve doorlezen!
Het verhaal in Terugzien in duisternis is het verhaal van Vera Hillyard, die ter dood wordt veroordeeld voor de moord op haar zusje Eden. Het wordt verteld vanuit het gezichtspunt van haar nichtje Faith.
Kenmerkend voor veel boeken van Rendell is dat ze niet begint met uitleggen wie nu wie is en hoe de onderlinge verhoudingen in elkaar zitten. Het boek begint dan ook direct met de herinneringen die Faith heeft aan de ochtend dat haar tante Vera werd opgehangen. Zo, daar zit je dan als lezer. Kan je dan nog ophouden met lezen? Nee dus.
Rendell laat Faith het verhaal van Vera en Eden vertellen door middel van knap geconstrueerde flash backs die naadloos overgaan in de huidige tijd. Zo maken we al snel kennis met ene Jamie. Jamie woont in Italië en haalt samen met Faith herinneringen op aan zijn jeugd. Al snel blijkt dan dat die Jamie eigenlijk een cruciaal figuur is in het verhaal van Vera en Eden. Hoe cruciaal? Die vraag loopt als een rode draad door het verhaal.
De tweede rode draad is de verhouding tussen Vera en Eden. Ze zijn zusjes, met een behoorlijk leeftijdsverschil, en als hun ouders sterven komt Eden bij Vera wonen. Aanvankelijk lijkt het alsof de zusjes bijzonder aan elkaar gehecht zijn maar door de manier waarop Rendell hun dialogen beschrijft, en de kleine gebeurtenissen in hun leven, voel je als lezer wel dat er iets mis moet gaan.
Met een haarscherpe pen wordt het leven in een klein Engels dorp, tijdens en vlak na de tweede Wereldoorlog, neergezet. Had het drama zich ook zo kunnen afspelen in een latere tijd? Wie weet? Bekrompen denken is van alle tijden. Maar ook liefde en haat tussen familieleden. Als je niet beter wist zou je denken dat het echte mensen waren en dat Rendell een écht geval beschreven heeft. Het verhaal ontvouwt zich langzaam maar gestaag, het onheil komt dichterbij zonder dat je iets kunt doen. Behalve doorlezen!
1
1
Reageer op deze recensie