Ik was verrast

Het boek gaat over de undercoveragent Bob Lemmens.
Bij Bob thuis loopt het niet zo lekker met zijn vrouw Liesbeth en hij besluit om undercover te gaan.
Zijn meerdere Nick zorgt ervoor dat hij coco wordt van Kerim
Bob gaat samen met Kerim de zaak onderzoeken van de plofkraken in Nederland en België.
Kerim raakt vermist en Bob raakt verdacht.

Het was de eerste keer dat ik een boek las geschreven door Hugo Luijten.
Ik twijfelde of het wel iets voor mij was.
Het leek me meer een mannenboek.
Hugo heeft een geweldige manier van schrijven. Met veel humor.
Ik moest vaak lachen.
Ook werd er vaak in een dialect gesproken. Dat maakt het op de een of andere manier realistischer.
Het boek is niet alleen om te lachen, ook is het een spannend verhaal.
De plofkraken werden zo echt beschreven dat je het gevoel had erbij te zijn.
Ook de achtervolging was levensecht beschreven.
Ik zat op het puntje van mijn stoel om ze voor te blijven.
Het verhaal rondom tante Mie was spannend.
Ze is een harde tante, ze weet wat ze wil en haar woord is wet.
Haar familie is belangrijk voor haar.
Haar gerochel is zo goed beschreven dat ik het gevoel had er bij te zijn.
Stuf vind ik iemand zonder geweten en dus zeer gevaarlijk.
Hij schiet zo mensen neer zonder blikken of blozen of medelijden.
Ik geef toe dat ik niet had verwacht het boek leuk te vinden.
Want ik verwachte een echt mannenboek.
Maar ik ben zeer verrast door de wendingen die het verhaal nemen.
Ik vind het boek erg goed en ga zeker meer boeken van Hugo lezen.
Ik geef het 4 kraaien