Lezersrecensie
Hoe komt de auteur er op
Als blijkt dat Roberts huwelijk met Freija gebaseerd is op leugens, besluit hij een time-out in te lassen en gaat hij alleen in het huis van zijn overleden tante Ada wonen, al wilde hij zijn stiefzoon Mille graag bij hem hebben.
Dan wordt er in de buurt van het huis een lijk gevonden.
Quote : “Ze is geloofwaardiger dan menig geschoold actrice die continu een topprestatie op de bühne neerzet, met als handboek een ongeschreven manuscript dat tot in de kleine details wordt opgevoerd”
De cover: Deze trekt me niet erg. Ik vind hem vrij triest en donker. Bovendien zie ik niet echt wat daar bij de bomen is. Is het de verlichting van een huisje of is het de maan die in het water weerspiegeld of is het gewoon een lichtje tussen de bomen. Wel intrigeert de tekst die er onder staat me. En daarom zou ik het boek oppakken als ik hem zou zien liggen in een boekwinkel.
“Waar een zwijgend verleden huist, fluistert wraak in het heden.”
Het boek begint met een verhaal van een man en een vrouw die bij het vogel spotten een lijk vinden.
Het verhaal is spannend en houd daardoor goed je aandacht vast. Al moest ik in het begin erg wennen aan het taalgebruik van deze auteur en soms de betekenis van woorden opzoeken zoals karonje, staccatoritme. Ik had daar nog nooit van gehoord. Maar na een tijdje had ik daar geen last meer van en zat helemaal in het verhaal.
Robert bedient Freija op haar wenken en spreekt haar nooit tegen. Hij is bang dat zijn stiefzoon Mille moest missen als hij tegen haar ingaat. Robert is nu eenmaal niet de biologische vader. Ook al was hij er altijd meer voor Mille dan Freija. Ik kan me dat wel voorstellen. Hij houdt van Mille en wil hem niet missen. Hij cijfert zich helemaal weg.
De manier hoe Alex en Robert met elkaar omgingen deed me vaak glimlachen. Ze waren bijna 38 jaar geleden vrienden en hoe gemakkelijk ze dat eigenlijk nu weer oppakten. Ook al is het iets anders nu ze ouder zijn. Ook al vertrouwd de wat in mijn ogen vreemde buurman Gerald Alex niet.
Er zit veel wendingen in het verhaal maar één wending in het verhaal is volgens mij vrij uniek. Ik dacht hoe komt de auteur erop. Ik heb geloof ik nog nooit zo’n wending meegemaakt in een boek. Ik was daar dus nooit op gekomen.
Ik ben wel een beetje teleurgesteld over het einde van het verhaal. Een open einde is prima maar hier heb ik het gevoel gestopt te zijn midden in het verhaal. Dat vind ik erg jammer. Vooral omdat ik dacht, het boek is leuk, goed, alles klopt en zo, dit worden 5 sterren. Nu is het voor mijn gevoel niet af en daardoor krijgt het 4 sterren.
Bedankt Godijnpublishing voor dit recensie exemplaar. Ik heb er zeer van genoten.
Dan wordt er in de buurt van het huis een lijk gevonden.
Quote : “Ze is geloofwaardiger dan menig geschoold actrice die continu een topprestatie op de bühne neerzet, met als handboek een ongeschreven manuscript dat tot in de kleine details wordt opgevoerd”
De cover: Deze trekt me niet erg. Ik vind hem vrij triest en donker. Bovendien zie ik niet echt wat daar bij de bomen is. Is het de verlichting van een huisje of is het de maan die in het water weerspiegeld of is het gewoon een lichtje tussen de bomen. Wel intrigeert de tekst die er onder staat me. En daarom zou ik het boek oppakken als ik hem zou zien liggen in een boekwinkel.
“Waar een zwijgend verleden huist, fluistert wraak in het heden.”
Het boek begint met een verhaal van een man en een vrouw die bij het vogel spotten een lijk vinden.
Het verhaal is spannend en houd daardoor goed je aandacht vast. Al moest ik in het begin erg wennen aan het taalgebruik van deze auteur en soms de betekenis van woorden opzoeken zoals karonje, staccatoritme. Ik had daar nog nooit van gehoord. Maar na een tijdje had ik daar geen last meer van en zat helemaal in het verhaal.
Robert bedient Freija op haar wenken en spreekt haar nooit tegen. Hij is bang dat zijn stiefzoon Mille moest missen als hij tegen haar ingaat. Robert is nu eenmaal niet de biologische vader. Ook al was hij er altijd meer voor Mille dan Freija. Ik kan me dat wel voorstellen. Hij houdt van Mille en wil hem niet missen. Hij cijfert zich helemaal weg.
De manier hoe Alex en Robert met elkaar omgingen deed me vaak glimlachen. Ze waren bijna 38 jaar geleden vrienden en hoe gemakkelijk ze dat eigenlijk nu weer oppakten. Ook al is het iets anders nu ze ouder zijn. Ook al vertrouwd de wat in mijn ogen vreemde buurman Gerald Alex niet.
Er zit veel wendingen in het verhaal maar één wending in het verhaal is volgens mij vrij uniek. Ik dacht hoe komt de auteur erop. Ik heb geloof ik nog nooit zo’n wending meegemaakt in een boek. Ik was daar dus nooit op gekomen.
Ik ben wel een beetje teleurgesteld over het einde van het verhaal. Een open einde is prima maar hier heb ik het gevoel gestopt te zijn midden in het verhaal. Dat vind ik erg jammer. Vooral omdat ik dacht, het boek is leuk, goed, alles klopt en zo, dit worden 5 sterren. Nu is het voor mijn gevoel niet af en daardoor krijgt het 4 sterren.
Bedankt Godijnpublishing voor dit recensie exemplaar. Ik heb er zeer van genoten.
1
Reageer op deze recensie