Kort maar krachtig
Scenarioschrijver Simon de Waal (1961) weet als geen ander wat het is om bij de recherche te werken. De Amsterdammer beoefent het vak al twintig jaar en krijgt de meest gruwelijke misdaden voorgeschoteld. De combinatie van schrijven en misdrijven oplossen was een logische vervolgstap. Dat hij scenario's voor onder meer Baantjer schrijft, mag geen verrassing meer heten. De Waal heeft echter precies aangevoeld wat er nog ontbrak: zelf boeken schrijven. Inmiddels is het tweede deel in de nieuwe Martin Boks-serie verschenen.
In Boks & het verkeerde lijk krijgt rechercheur Boks met een vreemde kwestie te maken. Een schipper ziet een dode zwerver in het water van een Amsterdamse gracht liggen. De identificatie verloopt voorspoedig. Boks heeft algauw de naam van de overleden man en hoeft alleen nog maar de doodsoorzaak te achterhalen. Is de zwerver gewoonweg verdronken of is hij toch door iemand vermoord? Het lijkt allemaal niet zo eenvoudig in elkaar te steken. En al helemaal niet wanneer ontdekt wordt dat de naam van de zwerver toebehoort aan een totaal ander persoon. Of is het net omgekeerd? Boks staat voor een raadsel en lijkt op een dood spoor te zijn aanbeland. Een onverwacht bezoek brengt daar plots verandering in.
Het verhaal is kort maar krachtig. Er is geen ruimte gereserveerd voor familiaire problemen of literaire hoogstandjes. Nee, een misdaadverhaal van 142 pagina's moet to the point zijn en De Waal houdt zich daar keurig aan. Je kunt het je zodoende niet permitteren een bladzijde lang onoplettend te lezen. De kans is groot dat je dan een belangrijke aanwijzing mist.
Gelukkig maakt De Waal niet de fout hetzelfde woordgebruik tot vervelens toe te herhalen, zoals A.C. Baantjer altijd doet. De pagina's worden dus niet volgegoten met 'Boks grijnsde', 'Boks lachte' en 'Boks knikte'.
Boks & het verkeerde lijk heeft een sterke plot. Toch geeft De Waal de indruk dat een geslaagde ontknoping misschien net wat te veel is gevraagd. De oplossing wandelt te letterlijk naar binnen. Daarnaast ontbeert rechercheur Boks een paar vreemde karaktertrekjes. Het rondrijden in een oude Mercedes is net wat te beperkt. Geef de man een groene pet of laat hem de hele dag met een aktetas rondlopen, zolang het maar saillant is.
Tja, hoe kun je dit soort boeken nog verder analyseren? Lees, ontspan, geniet, maar verwacht geen wereldwonder.
Reageer op deze recensie