You love it or you hate it!

‘Ik werk niet, ik vermaak mij’. Ziehier het motto van Benn Flore, een pientere marketeer en auteur van Dom Blondje en de Monetaire Unie. Hij plaatste een gedeelte van zijn manuscript op het online platform TenPages.com en vond voldoende aandeelhouders om het boek te mogen uitgeven. Het is de eerste thriller die door TenPages.com bij een uitgeverij (Pamac) is ondergebracht. Een niet bijster spannende, maar wel erg humoristische thriller. Geen wonder dat Flore zich heeft vermaakt tijdens het schrijven.

De afdeling Financiën van de Europese Unie in Brussel wordt gerund door een stelletje koffieleuterige en afzichtelijk geklede pennenlikkers. De heren raken volledig in extase als op een dag de bloedmooie Lana hun team komt versterken. Lana is een undercover brunette die zoveel mogelijk informatie wil vergaren over frauduleuze banken en verdwenen subsidies. Uitgerekend boekhouder De Motelaer, de grootste sul van de afdeling, mag met haar samenwerken. Lana heeft echter grotere plannen. Ze weet te infiltreren bij een New Yorks wasmiddelenconcern, waar ze nog meer duistere zaken aan het licht probeert te krijgen. Vlak voor haar vertrek bij de Europese Unie vertrouwt ze De Motelaer een dvd toe, die hij op een veilige plek moet verbergen. De Motelaer heeft eigenlijk andere dingen aan zijn hoofd. Hij moet met een foeilelijke Poolse dame een onderzoek starten naar gesjoemel met subsidies voor vuilverbranding. Een van zijn collega’s is inmiddels undercover naar een vuilverbrandingsbedrijf in Griekenland gestuurd. Daar zijn namelijk twee directeuren verdwenen. Wat is er met hen gebeurd? Maar zo mogelijk nog relevanter: wat staat er op de dvd van Lana?

Dom Blondje en de Monetaire Unie  is het satirisch getinte antwoord op het waarom van de kredietcrisis. Met de nodige droge humor wordt een scenario geschetst dat mogelijk een rol speelt in deze crisis. De stijl die daarbij is gehanteerd doet tot op zekere hoogte denken aan die van Herman Brusselmans: het mag allemaal niet te serieus zijn, moet een seksistische voedingsbodem hebben, en moet vol staan met spitsvondige opmerkingen. Op een zeer vermakelijke manier laat Flore je kennismaken met de werking van het mannelijke brein, met de onmacht van een man bij het zien van vrouwelijk schoon. Hij is zijn doel hiermee niet voorbijgeschoten. Lana met haar blonde pruik en strakgespannen truitjes zal menige lezer doen watertanden.

Toch lijkt de hoofdrol weggelegd voor De Motelaer. Dom Blondje en de Monetaire Unie  is door hem geschreven. Niet letterlijk natuurlijk, maar Flore heeft van hem een ghostwriter gemaakt. Alles wat Lana undercover heeft meegemaakt wordt door hem aan het papier toevertrouwd. De Motelaer excuseert zich ondertussen geregeld bij de lezer daar hij in werkelijkheid niet kan schrijven. Hij is een getallenfreak, alleen hutselt hij alle cijfers op zijn beeldscherm zodat hij ook daar niet goed in is. Kunt u mij nog volgen? Maar De Motelaer wordt bovenal als een zeer naïef personage neergezet. Soms te naïef. Hij ziet bijvoorbeeld niet in dat hijzelf een sukkel wordt genoemd en vraagt zich af waar toch eigenlijk die mijnheer met de achternaam Sukkel rondloopt. Gaandeweg het lezen kom je nog een paar van zulke flauwe woordspelingen tegen. Schrijven is schrappen!

Over media-aandacht hoeft Benn Flore nu al niet te klagen. Wie weet dient een grote doorbraak zich voor hem aan. Meteen maar een voorspelling: de meningen over Dom Blondje en de Monetaire Unie  zullen sterk verdeeld zijn. You love it or you hate it!