Persoonlijk en veelzijdig

De literaire thriller Mooie leugens   bestormde de markt en werd in meer dan twintig landen vertaald. Een voortreffelijk debuut van Lisa Unger (1970), een Amerikaanse schrijfster die een sterke band heeft met Europa en korte tijd in Nederland woonde. Unger is in de tussentijd niet stil blijven zitten. Met Halve waarheden  demonstreert ze opnieuw haar uitzonderlijke schrijfstijl.

In Halve waarheden is Ridley Jones wederom de protagonist en ik-persoon. Haar leven loopt allesbehalve op rolletjes. Ze heeft veel meegemaakt en haar relatie staat op het punt van breken. Op een dag wordt ze door FBI-agenten aangehouden. Ze leggen drie foto'’s voor haar neer waarop zijzelf te zien is met familieleden. Op het eerste oog niets bijzonders. Als ze grondiger kijkt, ziet ze hoe op iedere foto steeds dezelfde schimmige figuur terugkomt. Deze persoon lijkt op haar oom, tevens haar biologische vader en oprichter van Project Kinderhulp, een dubieuze organisatie die enige tijd arme kinderen verkocht aan rijke stellen. Hij is echter door een zwaar ongeluk om het leven gekomen. Maar als hij het niet is, wie is dan wél de persoon op de foto? Veel rust wordt Jones niet gegund. Als een misdaadverslaggeefster en haar partner worden vermist, klopt de FBI opeens bij haar aan. Ze heeft geen idee waarom men haar in verband brengt met dat misdrijf. Ondertussen komen steeds meer feiten boven tafel over Jones’ biologische vader en de vermissing. Maar zijn de dingen die beweerd worden waar? Nieuwsgierig als Jones is wil ze alles tot op de bodem uitzoeken.

Halve waarheden  borduurt voort op Mooie leugens. De onthullingen uit het eerste boek komen ook nu weer ter sprake en worden verder uitgewerkt. Unger realiseert zich dat niet iedereen bekend is met het verleden van Ridley Jones. In Halve waarheden  is daarom informatie over dit verleden gedoseerd terug te vinden, wat de noodzaak van het lezen van Mooie leugens  wegneemt.
Het verhaal opent in medias res. Niet ongebruikelijk voor een thriller, maar Unger schenkt nog wat bij. Na de proloog volgt een flashforward, waarbij je opnieuw midden in een levensbedreigende situatie terechtkomt. Ietwat verwarrend zijn de scènes waarin herinneringen worden opgeroepen, en Jones van het ene op het andere moment in halsbrekende toestanden verzeild raakt. Een minpunt is dit niet. Het houdt de scherpte er goed in.

Wat het meest in het oog springt, is de directe manier waarop de schrijfster je aanspreekt. De band die je hierdoor met de ik-persoon krijgt is aanzienlijk. De opmerkelijke verteltrant wordt een fractie minder naar het einde toe, maar schaadt het verhaal geen moment. Menigeen zal het niet eens opvallen, wat opnieuw aantoont hoe vaardig Unger met de pen is.
De schrijfster is duidelijk gehecht aan haar ik-persoon. Ridley Jones filosofeert over universele onderwerpen. Wat drijft mensen en vooral: wat is hun doel in het leven? Maar ze is ook een geharde vrouw die voordeel probeert te putten uit tegenslag. Kortom, een protagonist van wie je gaat houden.

Filosofie, drama, spanning, romantiek, bijna niets ontbreekt in Halve waarheden. Unger weet hoe ze gevoelens bij de lezer kan losmaken. Het lijkt wel of ze tijdens het lezen je hand vastpakt. Het ene moment knijpt ze je en het volgende moment maakt ze het met een aai weer goed. Heerlijk zo’'n pageturner!