Confronterende werkelijkheid

Uitgeverij Kramat geeft de boekenreeks ‘Kramat Première’ uit. Elk jaar krijgen welgeteld zes debutanten de mogelijkheid hun boek te publiceren en zo hun schrijverskunsten te tonen. Onder hen Chris Bossers (1953), een Vlaming die behalve auteur ook advocaat en scenarist is. Van zijn hand is recentelijk de misdaadroman Tonton Macoute  verschenen.

Op Haïti wordt de onderwereld geleid door de gevreesde Tonton Macoutes. De bendeleden handelen in drugs, maar houden zich ook bezig met duistere zaken zoals voodoo. Maxim is een drugsdealer en komt in contact met majoor Toussaint, chef van de Macoutes en psychopaat pur sang. Maxim moet voor hem een aantal klussen klaren. Op slinkse wijze weet hij een Antwerpse adjudant om te kopen. Dit levert hem onbeperkte mogelijkheden op, hoewel er altijd een groot risico blijft bestaan. Van falen of bedrog is de majoor niet gediend. Als het op bestraffen aankomt, is hij De IJzeren Hertog van de moderne tijd. Maxim kent de gevaren, maar is als sluwe strateeg niet van plan iets te verpesten. Met de hulp van zijn nieuwe rechterhand is hij ervan overtuigd dat alle missies slagen.

In thrillers staat de protagonist doorgaans aan de goede kant. In Tonton Macoute  niet. De ik-persoon doet alles wat de wet verbiedt, wat ook geldt voor de andere personages. Zelfs binnen de Antwerpse Rijksweg lopen schapen in wolfskleren rond. De auteur heeft met Maxim iemand die beide kanten van de drugswereld ondervindt: als verslaafde en als dealer. Hierdoor word je niet alleen geconfronteerd met de verslaving zelf maar ook met de drang naar geld en roem.

Wat het beste bijblijft zijn de bloederige scènes die enorm dicht bij de werkelijkheid staan. Bossers zorgt voor een schokeffect door de gewelddadige realiteit pagina na pagina op te roepen. Zelfs de korte bedavonturen zijn niet op basis van liefde maar van brute lust. En wees gewaarschuwd voor het laatste hoofdstuk. Het toetje valt niet goed bij een zwakke maag.

Een nadeel is dat het verhaal niet helemaal chronologisch verloopt. Meestal vormt dit geen enkel probleem maar in Tonton Macoute  haalt het je in een enkel geval uit het ritme. Daarbij is het erg jammer voor de auteur, maar Amerikanen kennen geen Eddy Merckx, hoe graag hij dit ook zou willen. Het zijn slechts kleinigheden die nauwelijks opwegen tegen de sterke punten.

Tonton Macoute  is een prima debuut en een mooie aanvulling voor de ‘Kramat Première’. Het boek is zeer realistisch, jaagt schrik aan en is tegelijkertijd leerzaam. De boodschap van Bossers komt perfect over. Jawel, drugs maakt meer kapot dan je lief is.