Een verhaal dat ontroerd maar ook warmte geeft

Als Azzurra overlijdt weet hartsvriendin Valentina niet hoe ze verder moet. Ze besprak alles met haar en ze wisten alles van elkaar. Valentina werkt als weddingplanner en organiseert huwelijken bij het Comomeer in Italië. Doordat ze dit al jaren doet heeft ze mensen om zich heen die de huwelijken vervolmaken. Zo zorgt Fabio voor de bloemen en heeft ze een assistente Ludovica die haar veel uit handen neemt.

Auteur Serena Giuliano is geboren in Italië maar opgegroeid in Frankrijk waar ze nu nog woont. Ze heeft inmiddels vijf boeken op haar naam staan. Met Een jaar zonder haar debuteert ze in Nederland.

Je volgt Valentina een jaar lang na de plotselinge dood van haar vriendin. Het boek is opgebouwd in de vier jaargetijden beginnende bij de lente. Ook wordt er bij drie jaargetijde over een bruidspaar geschreven, waarbij Valentina de bruiloft regelt. Dit is een leuke afwisseling in het verhaal.

Als Federico de man van Azzurra met haar petekind Bianca gaan verhuizen om dichter bij zijn familie te gaan wonen brengt dit heel veel verdriet bij Valentina. Ze besluit om een soort dagboek voor haar te maken die ze pas mag lezen als ze 18 jaar is. Dit omdat Bianca haar moeder nooit echt heeft leren kennen doordat ze zo jong verongelukt is.

Een verhaal dat door de opmaak nergens heel zwaar wordt is prettig om te lezen. De personages zijn wisselend uitgewerkt maar goed genoeg voor dit verhaal. Wel had ik af en toe mijn twijfels bij Bianca, die soms wel erg ouderlijk reageerde. (had het gevoel dat zij misschien in eerdere versie van het boek wat ouder geweest zou kunnen zijn en dit niet helemaal gecorrigeerd is). Ook had het verhaal soms wat meer diepgang kunnen krijgen.

Ik heb het boek met plezier gelezen en voelde de vriendschap. Een verhaal dat ontroerd maar ook warmte geeft.