Lezersrecensie
Blijft oppervlakkig en raakt niet
Maak er iets moois van! is het levensverhaal van Gidon Lev. Hij vroeg aan Julie Gray of zij zijn verhaal wilde schrijven en zo is dit boek tot stand gekomen.
Gidon heeft 4 jaar gevangen gezeten in concentratiekamp Theresienstadt en samen met zijn moeder heeft hij het overleeft. De rest van zijn familie is omgekomen. 40 jaar na dit gebeuren is hij gaan vertellen wat hem is overkomen en hoe hij in het leven staat.
Hij vertelt vol passie over zijn huwelijk met zijn vrouw Susan en zijn kinderen. Familie is erg belangrijk voor hem. Ze wonen over de hele wereld en hij reist vaak naar ze toe. Zelf heeft hij op diverse plekken op de wereld gewoond. Hij erg gelukkig met zijn nieuwe partner Julie die hij dankzij het stond stand komen van dit boek ontmoet heeft.
Echter mist er een bepaalde diepgang. De ondertitel van het boek is: wat een Holocaust overlevende jou over levenslust kan leren komt niet echt uit de verf. Er worden veel dingen aangestipt maar niet uitgewerkt. Ook gaat het soms van de hak op de tak. Je zou kunnen zeggen er liggen vele klodders verf op het pallet maar tot een schilderij komt het niet. Hierdoor mist het verhaal zijn doel.
Elk hoofdstuk begint met een foto, dit is een leuke toevoeging zodat je een beeld bij de persoon Gidon krijgt.
Gidon zal zolang hij dit kan zich in blijven zetten voor gerechtigheid en zijn verhaal vertellen over de Holocaust zodat dit niet vergeten wordt . Hiermee kan hij een voorbeeld voor vele zijn. Maar het boek blijft oppervlakkig en raakt niet.
Gidon heeft 4 jaar gevangen gezeten in concentratiekamp Theresienstadt en samen met zijn moeder heeft hij het overleeft. De rest van zijn familie is omgekomen. 40 jaar na dit gebeuren is hij gaan vertellen wat hem is overkomen en hoe hij in het leven staat.
Hij vertelt vol passie over zijn huwelijk met zijn vrouw Susan en zijn kinderen. Familie is erg belangrijk voor hem. Ze wonen over de hele wereld en hij reist vaak naar ze toe. Zelf heeft hij op diverse plekken op de wereld gewoond. Hij erg gelukkig met zijn nieuwe partner Julie die hij dankzij het stond stand komen van dit boek ontmoet heeft.
Echter mist er een bepaalde diepgang. De ondertitel van het boek is: wat een Holocaust overlevende jou over levenslust kan leren komt niet echt uit de verf. Er worden veel dingen aangestipt maar niet uitgewerkt. Ook gaat het soms van de hak op de tak. Je zou kunnen zeggen er liggen vele klodders verf op het pallet maar tot een schilderij komt het niet. Hierdoor mist het verhaal zijn doel.
Elk hoofdstuk begint met een foto, dit is een leuke toevoeging zodat je een beeld bij de persoon Gidon krijgt.
Gidon zal zolang hij dit kan zich in blijven zetten voor gerechtigheid en zijn verhaal vertellen over de Holocaust zodat dit niet vergeten wordt . Hiermee kan hij een voorbeeld voor vele zijn. Maar het boek blijft oppervlakkig en raakt niet.
1
Reageer op deze recensie