Een hilarisch kijkje achter de schermen

De naam Eric Idle zal niet bij iedereen een belletje doen rinkelen. Maar wie zijn gezicht ziet, herkent hem direct. Het is de man van de onvergetelijke rollen in Monty Python en een aantal succesvolle films. In zijn, zoals hij het zelf noemt, autobeetjegrafie begint hij te vertellen over zijn jeugd en schooltijd in het Engelse Cambridge. Na zijn schooltijd wordt hij schrijver van komische sketches en ontmoet hij de andere leden van Monty Phyton's Flying Circus. Het boek komt vanaf dat moment goed op stoom. Behalve schrijver van de komische teksten wordt hij ook acteur. We lezen uitgebreid over de andere leden van de groep en het opnemen van de scènes en hoe die tot stand kwamen. Voor hen die Monty Python niet zo goed kennen: de groep bestond uit Eric Idle, John Cleese, Michael Palin, Terry Jones, Graham Chapman en Terry Gilliam.

De fans van Monty Python krijgen een inkijkje in het reilen en zeilen van de groep tijdens het maken van de televisieserie Monty Python's Flying Circus en daarna de film Monty Python and the Holy Grail. Vervolgens wordt er gewerkt aan de film Life of Brian en The Meaning of Life. De opnames van Life of Brian werden overschaduwd door het feit dat Graham Chapmans alcoholisme de nodige problemen veroorzaakte. Chapman was een bijzonder figuur die er openlijk voor uitkwam dat hij homoseksueel was, samenwoonde met een man en streed voor gelijke rechten voor homoseksuelen. Dat de andere leden van de groep dat geen enkel probleem vonden, wil nog niet zeggen dat de buitenwereld er goed mee om kon gaan.

Ondertussen is Eric Idle een beroemdheid geworden en ontmoet hij veel andere groten der aarde zoals George Harrison (een hele goede vriend), Mick Jagger, David Bowie en Robin Williams. Hij vertelt er met aanstekelijke humor over en bouwt levenslange vriendschappen op. In 1989 overlijdt Graham Chapman. Hij is jaren daarvoor gestopt met drinken maar zijn lijf is zodanig gesloopt dat hij slechts 48 jaar is geworden. De andere Pythons komen niet naar zijn begrafenis om te voorkomen dat de familie gehinderd wordt door alle media die er dan ongetwijfeld ook zouden zijn. Twee maanden na het overlijden is er een herdenkingsdienst waar John Cleese zijn beroemde speech houdt vol scherpe en harde humor. Chapman zou er zeker om gelachen hebben.

De titel van het boek is de naam van het lied waarmee de film Life of Brian afsluit. "Always look on the bright side of life" is tot op de dag van vandaag een populair lied op begrafenissen in Engeland. Het is hilarisch om te lezen hoe de tekst van dit lied tot stand is gekomen. Er zijn financiële uitdagingen en soms het verlies van dierbaren zoals George Harrison. Heel veel bekende namen komen in het boek voorbij en we leren ze vrijwel allemaal een stuk beter kennen. Idle maakt er met zijn humor en soms ordinaire roddeltjes hele gewone mensen van.

De foto's in het boek maken dat het verhaal nog meer gaat leven. Eric Idle laat je lachen maar is soms ook diep serieus. Waarna toch altijd weer die lach volgt. Onnavolgbare Britse humor is de rode draad in het boek. Je zal "Always look on the bright side of life" vast meerdere keren willen lezen. Misschien ook wel in de originele taal. Want alhoewel de vertaling uitstekend is, kan het niet anders of een deel van de humor gaat verloren. Als dat niet het geval is dan mag vertaler Cornelis van Ginnenken heel trots zijn op het resultaat. Voor de fans van Monty Phyton een geweldig boek!