Een onmogelijke familie
Meindert woont alleen in een eenvoudig tuinhuisje op een volkstuincomplex. Met een compagnon heeft hij een klusbedrijf en hij droomt ervan eens op Corsica te wonen. Hij zorgt voor zijn hoogbejaarde moeder, die nog zelfstandig woont. Hij is niet haar enige zoon, maar zijn oudere halfbroer is als kleuter door de ex-man van zijn moeder meegenomen bij hun scheiding. Hij weet van zijn bestaan, maar heeft hem nooit meer gezien en met zijn moeder is het onderwerp onbespreekbaar. Zijn eigen vader kent hij niet: hij is het resultaat van een korte hevige affaire van zijn moeder met een gastarbeider uit een mediterraan land. Nu zijn moeder vergeetachtig wordt begint ze over haar oudste zoon te vertellen en Meindert besluit hem te zoeken. Hij helpt het toeval een handje door een klus aan te nemen bij Harry Arends, die familie zou kunnen zijn. Harry is een geslaagd jurist, succesvol partner op een groot advocatenkantoor en woont alleen in een dubbel appartement in Amsterdam Zuid. Hij is fervent tangodanser. Mireille, een medetuinierster en een vriendin van Meindert, wordt ingeschakeld om het dakterras van beplanting te voorzien. Harry valt als een blok voor haar. Mireille houdt beiden behoorlijk op afstand, maar de verhouding tussen beide broers staat erdoor nog meer op scherp. De uiteindelijke ontmoeting met hun dementerende moeder maakt de ontregeling vooral groter.
Florence Tonk is schrijver, dichter en journalist. Zij publiceerde twee dichtbundels Anders komen de wolven en Rijgen. Haar debuutroman Blijf bij ons werd genomineerd voor de Academia Literatuurprijs en de Vrouw & Proza Debuutprijs.
IJsheiligen is het verhaal over twee (half)broers, die aan de ene kant heel verschillend zijn met botsende wereldbeelden. Meindert is sober op het schraperige af, verwerft spullen bij voorkeur tweedehands of gratis en veracht mensen die aan spullen en welvaart hechten. Harry is gesteld op luxe, besteedt zijn bonussen met vijf nullen aan kunst en meubilair en veracht mensen die in zijn ogen losers zijn: ‘uitvreters, nooit echt gewerkt’. Ze bezien elkaar met minachting: ‘kluskabouter’, ‘bleke fat’. Aan de andere kant zijn er ook overeenkomsten: beiden wonen alleen, hebben geen vrienden en willen zich niet binden onder het mom van vrijheid. Zij zijn, door een ontbrekende moeder en een onbekende vader, niet in staat zich te hechten en echte keuzes te maken. De confrontatie met elkaar en met hun moeder is voor beiden gruwelijk en brengt niet wat zij ervan zouden willen verwachten.
IJsheiligen is een spannend boek over familieverhoudingen, standsverschil en onvermogen om te relativeren en met verschillen om te gaan. De ontwikkelingen zijn verrassend en onvoorspelbaar, soms een beetje erg extreem. Al lezend word je goed meegenomen in het verhaal.
Reageer op deze recensie