Lezersrecensie
Feelgood
Jill Mansell heeft meer dan 25 bestsellers op haar naam staan. Stuk voor stuk romantische feelgoodboeken en ook De zomer van je leven is er weer zo een.
Centraal in het verhaal staan Amber, Lachlan en Raffaele oftewel de drie musketiers, een bijnaam die ze kregen in het warme pleeggezin dat Teddy en May vormden. Bijna 100 jongeren hebben ze in hun gezin opgevangen, de een voor een paar dagen en de ander wat langer. De drie zijn ongeveer van dezelfde leeftijd en zijn vrienden voor het leven geworden nadat ze bij Teddy en May weer rust hebben gevonden in hun tot dan toe problematisch verlopen jeugd. Amber en Lachlan wonen weer in het dorpje aan de schitterende kust van Cornwall, ook om een oogje in het zeil te houden bij weduwnaar Teddy. Sinds de dood van May is hij het plezier in het leven verloren. Maar op aanraden van Amber is hij op cruise gegaan en dat verandert alles voor hem. Een verandering die het drietal met lede ogen aanziet. Want ook Raffaele is weer terug in het idyllische dorpje nadat zijn relatie met Vee op de klippen is gelopen. De zomer die erop volgt staat bol van romantische ontwikkelingen, niet alleen voor de drie musketiers maar ook voor een aantal mensen om hen heen.
De boeken van Jill Mansell vallen bij veel mensen in de smaak, ook bij mij. Zodra haar nieuwste boek verschijnt, sta ik al in de startblokken om het te lezen. En meestal lees ik het dan in één ruk uit. Helaas viel in dat opzicht De zomer van je leven een beetje tegen. De schrijfstijl van Mansell is, zoals altijd, weer prima. Ze beschrijft als geen ander de hilarische gebeurtenissen van haar hoofdpersonen. Dat leest lekker vlot weg. Maar er gebeurt wel heel veel in deze feelgood en dat stoort. Een aantal personages zijn echt over de top en niet geloofwaardig neergezet. Zoals de voluptueuze Russische Olga of de excentrieke Peggy Smart. De scenes waarin zij zijn betrokken zijn schuren, irriteren me. Dat maakte dat ik meer dan eens dit boek heb weggelegd. Gelukkig zijn er ook veel andere scenes in dit boek wél beschreven zoals je van deze auteur gewend bent. Naar mijn mening is dit boek dus niet in evenwicht. Aan de ene kant een prima feelgood met in de hoofdrollen Amber, Lachlan, Raffaele en Vee. En aan de andere kant storende verhaalelementen van de andere personages. Wilde Mansell een beetje satire in het verhaal brengen à la Santa Montefiore met haar personage Flappy? Mij kon het in ieder geval niet bekoren. Toch kom ik tot een acceptabele driesterrenscore omdat de hoofdverhaallijn gewoon goed was.
Centraal in het verhaal staan Amber, Lachlan en Raffaele oftewel de drie musketiers, een bijnaam die ze kregen in het warme pleeggezin dat Teddy en May vormden. Bijna 100 jongeren hebben ze in hun gezin opgevangen, de een voor een paar dagen en de ander wat langer. De drie zijn ongeveer van dezelfde leeftijd en zijn vrienden voor het leven geworden nadat ze bij Teddy en May weer rust hebben gevonden in hun tot dan toe problematisch verlopen jeugd. Amber en Lachlan wonen weer in het dorpje aan de schitterende kust van Cornwall, ook om een oogje in het zeil te houden bij weduwnaar Teddy. Sinds de dood van May is hij het plezier in het leven verloren. Maar op aanraden van Amber is hij op cruise gegaan en dat verandert alles voor hem. Een verandering die het drietal met lede ogen aanziet. Want ook Raffaele is weer terug in het idyllische dorpje nadat zijn relatie met Vee op de klippen is gelopen. De zomer die erop volgt staat bol van romantische ontwikkelingen, niet alleen voor de drie musketiers maar ook voor een aantal mensen om hen heen.
De boeken van Jill Mansell vallen bij veel mensen in de smaak, ook bij mij. Zodra haar nieuwste boek verschijnt, sta ik al in de startblokken om het te lezen. En meestal lees ik het dan in één ruk uit. Helaas viel in dat opzicht De zomer van je leven een beetje tegen. De schrijfstijl van Mansell is, zoals altijd, weer prima. Ze beschrijft als geen ander de hilarische gebeurtenissen van haar hoofdpersonen. Dat leest lekker vlot weg. Maar er gebeurt wel heel veel in deze feelgood en dat stoort. Een aantal personages zijn echt over de top en niet geloofwaardig neergezet. Zoals de voluptueuze Russische Olga of de excentrieke Peggy Smart. De scenes waarin zij zijn betrokken zijn schuren, irriteren me. Dat maakte dat ik meer dan eens dit boek heb weggelegd. Gelukkig zijn er ook veel andere scenes in dit boek wél beschreven zoals je van deze auteur gewend bent. Naar mijn mening is dit boek dus niet in evenwicht. Aan de ene kant een prima feelgood met in de hoofdrollen Amber, Lachlan, Raffaele en Vee. En aan de andere kant storende verhaalelementen van de andere personages. Wilde Mansell een beetje satire in het verhaal brengen à la Santa Montefiore met haar personage Flappy? Mij kon het in ieder geval niet bekoren. Toch kom ik tot een acceptabele driesterrenscore omdat de hoofdverhaallijn gewoon goed was.
1
Reageer op deze recensie