Lezersrecensie
Eden, een zeepbel op aarde
Iris en Max wonen in Eden, een paradijs voor mensen op leeftijd. Ze genieten van hun luxueuze leventje totdat Max aan een slopende ziekte overlijdt. Dan blijkt dat leven in Eden, leven in een zeepbel was. Max blijkt enorme schulden opgebouwd te hebben en Iris, die daar geen idee van had, wordt als het ware verbannen uit het paradijs. In eerste instantie steekt Iris als een struisvogel haar kop in het zand. Ze opent de post niet en probeert haar oude leventje weer op te pakken. Zonder Max lukt dit niet, de grond lijkt onder haar voeten weggeslagen te zijn. Via flashbacks wordt duidelijk dat Iris in haar leven al veel mee gemaakt heeft. Geboren in Nederland als (Leo)Nora Winter, als dochter van een nazi, veracht en vernederd, uitgekotst door de maatschappij. Op jonge leeftijd zwanger geworden, ondergaat ze een illegale abortus waardoor ze later nooit meer zwanger kan worden. Haar zus kan niet tegen de blijvende minachting van de maatschappij en pleegt zelfmoord, haar moeder wijst haar de deur. Maar toch… toch blijft Nora veerkrachtig, ze gaat werken als paaldanseres op een cruiseschip en ontmoet daar haar Max, haar grote liefde. Pas na de dood van Max blijkt dat hij al die tijd een rol heeft gespeeld. Op zijn laptop ontdekt Nora het ware verhaal van Max, dat roept vele vragen bij haar op. Ze vlucht uit Eden, komt in een kamp terecht met andere mensen die uitgekotst zijn door de maatschappij. Daar ontmoet ze Pee Wee, een klein meisje die haar kleindochter had kunnen zijn. Tegen wil en dank verovert Pee Wee stukje bij beetje het hart van Iris. Iris staat stil bij het leven, ziet terug op het bedrog, niet alleen het bedrog van Max maar ook het bedrog van Eden, een paradijs wat gebaseerd is op leugens. Iris wordt weer Nora, leert zichzelf weer kennen en waarderen. Paradijsvogel is een prachtig boek wat ons weer leert dat geld niet gelukkig maakt…..
1
Reageer op deze recensie