Hebban recensie
Moorden volgens eeuwenoud recept
Voordat Tess Gerritsen succesvol auteur was, verdiende ze haar geld als internist. In het ziekenhuis heeft ze een hoop gezien en meegemaakt. De ervaringen die ze heeft opgedaan als arts, verwerkt ze sindsdien in haar boeken.
Vaak wordt er over Tess Gerritsen gezegd dat haar boeken extreem gruwelijke hoofdstukken bevatten, maar volgens de auteur zijn deze niets meer dan harde realiteit. Ook in Het aandenken komen weer wrede details aan bod. De boeken van Tess Gerritsen zijn daarom niet bedoeld voor mensen met een zwakke maag.
Het oude Egypte heeft Tess Gerritsen altijd erg interessant gevonden, hier heeft ze zich dan ook met veel belangstelling in verdiept. Voor Het aandenken heeft ze haar kennis over het oude Egypte als basis genomen.
Als in het Crispin Museum in Boston een mummie wordt gevonden, schakelt de museumstaf meteen de hulp in van patholoog-anatoom Maura Isles. Na een zenuwslopende CT-scan van de mummie blijkt het lichaam minder oud te zijn dan gedacht. De persoon in kwestie werd hoogstwaarschijnlijk vermoord.
Josephine Pulcollo, werkzaam in het museum, reageert koelbloedig, maar is enigszins gespannen wanneer ze deze ontdekking doen. Rechercheur Jane Rizzoli vermoedt dat Josephine meer weet over de achtergrond van de mummie, maar Janes collegas denken dat ze jaloers is op de beeldschone Josephine, waardoor ze haar theorieën niet serieus nemen en vrijwel direct van tafel vegen.
Als er niet veel later weer een gruwelijk bewerkt lijk in het museum wordt gevonden, is het overduidelijk dat dit geen toeval betreft. Er is een psychopaat actief die zijn verzameling aan het uitbreiden is. Slechts één persoon ontbreekt nog aan deze gruwelverzameling, en de moordenaar zet alles op alles om deze laatste trofee aan zijn wanstaltige collectie toe te kunnen voegen.
Dat Tess Gerritsen zenuwslopend spannend, onwaarschijnlijk reëel en buitengewoon vlot kan schrijven wisten we al. Ook met Het aandenken bewijst Gerritsen dat ze veel in huis heeft.
Het verhaal is fictie, maar er komen een hoop leerzame archeologische termen aan bod, welke nader worden toegelicht in de vorm van dialogen. Leuk detail is dat ook Nederland wordt benoemd in dit boek met een uitgebreide uitleg over moerasmoorden. Tess Gerritsen weet als geen ander hoe ze spanning op kan bouwen en behouden in een verhaal. Het aandenken bevat wat minder spanning dan eerder verschenen titels, maar dat maakt het boek niet minder aantrekkelijk.
Voor mensen die niet bekend zijn met eerder verschenen boeken van Gerritsen, blijven patholoog-anatoom Maura Isles en rechercheur Jane Rizzoli een beetje op afstand, over deze twee personen wordt weinig (achtergrond)informatie gegeven. Hoofdpersonage Josephine Pulcollo komt wel levensecht over, evenals de overige personages in het verhaal.
De ontknoping van het verhaal is, zoals we van Tess Gerritsen gewend zijn, onverwacht en verrassend. Het aandenken is een boek dat makkelijk wegleest. Zeker een aanrader, ook voor de liefhebbers van historische romans.
Vaak wordt er over Tess Gerritsen gezegd dat haar boeken extreem gruwelijke hoofdstukken bevatten, maar volgens de auteur zijn deze niets meer dan harde realiteit. Ook in Het aandenken komen weer wrede details aan bod. De boeken van Tess Gerritsen zijn daarom niet bedoeld voor mensen met een zwakke maag.
Het oude Egypte heeft Tess Gerritsen altijd erg interessant gevonden, hier heeft ze zich dan ook met veel belangstelling in verdiept. Voor Het aandenken heeft ze haar kennis over het oude Egypte als basis genomen.
Als in het Crispin Museum in Boston een mummie wordt gevonden, schakelt de museumstaf meteen de hulp in van patholoog-anatoom Maura Isles. Na een zenuwslopende CT-scan van de mummie blijkt het lichaam minder oud te zijn dan gedacht. De persoon in kwestie werd hoogstwaarschijnlijk vermoord.
Josephine Pulcollo, werkzaam in het museum, reageert koelbloedig, maar is enigszins gespannen wanneer ze deze ontdekking doen. Rechercheur Jane Rizzoli vermoedt dat Josephine meer weet over de achtergrond van de mummie, maar Janes collegas denken dat ze jaloers is op de beeldschone Josephine, waardoor ze haar theorieën niet serieus nemen en vrijwel direct van tafel vegen.
Als er niet veel later weer een gruwelijk bewerkt lijk in het museum wordt gevonden, is het overduidelijk dat dit geen toeval betreft. Er is een psychopaat actief die zijn verzameling aan het uitbreiden is. Slechts één persoon ontbreekt nog aan deze gruwelverzameling, en de moordenaar zet alles op alles om deze laatste trofee aan zijn wanstaltige collectie toe te kunnen voegen.
Dat Tess Gerritsen zenuwslopend spannend, onwaarschijnlijk reëel en buitengewoon vlot kan schrijven wisten we al. Ook met Het aandenken bewijst Gerritsen dat ze veel in huis heeft.
Het verhaal is fictie, maar er komen een hoop leerzame archeologische termen aan bod, welke nader worden toegelicht in de vorm van dialogen. Leuk detail is dat ook Nederland wordt benoemd in dit boek met een uitgebreide uitleg over moerasmoorden. Tess Gerritsen weet als geen ander hoe ze spanning op kan bouwen en behouden in een verhaal. Het aandenken bevat wat minder spanning dan eerder verschenen titels, maar dat maakt het boek niet minder aantrekkelijk.
Voor mensen die niet bekend zijn met eerder verschenen boeken van Gerritsen, blijven patholoog-anatoom Maura Isles en rechercheur Jane Rizzoli een beetje op afstand, over deze twee personen wordt weinig (achtergrond)informatie gegeven. Hoofdpersonage Josephine Pulcollo komt wel levensecht over, evenals de overige personages in het verhaal.
De ontknoping van het verhaal is, zoals we van Tess Gerritsen gewend zijn, onverwacht en verrassend. Het aandenken is een boek dat makkelijk wegleest. Zeker een aanrader, ook voor de liefhebbers van historische romans.
1
Reageer op deze recensie