Hebban recensie
Spanning voor jongeren en volwassenen
In Boy 7 wordt een jongen in een snikhete, kale grasvlakte wakker. Hij heeft geen idee wie hij is, waar hij is en hoe hij daar terecht is gekomen. Hij kan zich helemaal niets herinneren.
Een eindje verderop vindt hij een rugtas met een aantal spullen die hem op het eerste gezicht niet veel zeggen. In de rugtas zit ook een mobieltje. Wanneer hij het alarmnummer probeert te bellen ziet hij dat er een voicemailbericht achter is gelaten. Hij besluit het berichtje af te luisteren en hoort tot zijn verbijstering zijn eigen stem die hem waarschuwt in geen geval de politie te bellen. Dit is het begin van een reeks eigenaardige gebeurtenissen.
Omdat de jongen niet weet hoe hij heet noemt hij zichzelf Boy Seven. Dit staat in alle labels van zijn kleding en ook op zijn rugtas. Misschien is dit wel zijn echte naam?
Boy Seven ontdekt al snel dat de spullen in zijn rugtas aanwijzingen zijn voor een verontrustend geheim. Door deze aanwijzingen te volgen zal hij ook achter zijn eigen identiteit kunnen komen. Zijn speurtocht leidt hem naar een instelling waar jongens gevangen worden gehouden voor een gruwelijk experiment. Hij ontdekt dat hij zelf ook een van de gevangen was tot hij wist te ontsnappen. Nu moet hij alleen nog de wereld op de hoogte stellen van de gruwelpraktijken van deze instelling. Maar de leiders van de instelling zullen het hem niet makkelijk maken. In zijn eentje moet hij de strijd aangaan tegen deze gekken.
Wat vertelstijl en opbouw van spanning betreft is Boy 7 een interessant verhaal om te lezen. Het is van begin tot eind spannend en het is dan ook niet vreemd dat je het zo uit hebt gelezen. Er gebeurt veel in een korte tijd en het tempo van het verhaal is erg vlot. Vooral de dagboekfragmenten van Boy Seven over zijn verblijf in de instelling zorgen voor een fijne en spannende afwisseling. Het verhaal speelt zich in Amerika af maar helemaal aan het eind belanden bepaalde personages in Nederland.
Het enige minpuntje aan dit verhaal is dat de gedachten van Boy Seven soms erg verwarrend zijn. Hij springt van de hak op de tak en op sommige momenten lijkt hij door zijn snelle conclusies een beetje paranoia. Het is ook niet erg geloofwaardig dat één jongen het kan opnemen tegen een groep georganiseerde slechteriken. Vooral als deze slechteriken veel macht hebben en hun criminele activiteiten al heel lang goed verborgen hebben weten te houden. Maar misschien is die gang van zaken juist wel kenmerkend voor een jeugdthriller als Boy 7, al zal geen volwassene zich met dit boek vervelen.
Ondanks de eerder genoemde minpuntjes is Boy 7 van Mirjam Mous een boeiend verhaal. Het onderwerp van dit boek (het beheersen van mensen door het implanteren van een chip in het lichaam) zijn we al vaker tegengekomen in andere boeken en het komt in genoeg films voor. Het is misschien niet erg origineel maar de auteur heeft er toch een aantrekkelijk verhaal van weten te maken. Dit is een boek die bij de jong en oud zeker in de smaak zal vallen.
Een eindje verderop vindt hij een rugtas met een aantal spullen die hem op het eerste gezicht niet veel zeggen. In de rugtas zit ook een mobieltje. Wanneer hij het alarmnummer probeert te bellen ziet hij dat er een voicemailbericht achter is gelaten. Hij besluit het berichtje af te luisteren en hoort tot zijn verbijstering zijn eigen stem die hem waarschuwt in geen geval de politie te bellen. Dit is het begin van een reeks eigenaardige gebeurtenissen.
Omdat de jongen niet weet hoe hij heet noemt hij zichzelf Boy Seven. Dit staat in alle labels van zijn kleding en ook op zijn rugtas. Misschien is dit wel zijn echte naam?
Boy Seven ontdekt al snel dat de spullen in zijn rugtas aanwijzingen zijn voor een verontrustend geheim. Door deze aanwijzingen te volgen zal hij ook achter zijn eigen identiteit kunnen komen. Zijn speurtocht leidt hem naar een instelling waar jongens gevangen worden gehouden voor een gruwelijk experiment. Hij ontdekt dat hij zelf ook een van de gevangen was tot hij wist te ontsnappen. Nu moet hij alleen nog de wereld op de hoogte stellen van de gruwelpraktijken van deze instelling. Maar de leiders van de instelling zullen het hem niet makkelijk maken. In zijn eentje moet hij de strijd aangaan tegen deze gekken.
Wat vertelstijl en opbouw van spanning betreft is Boy 7 een interessant verhaal om te lezen. Het is van begin tot eind spannend en het is dan ook niet vreemd dat je het zo uit hebt gelezen. Er gebeurt veel in een korte tijd en het tempo van het verhaal is erg vlot. Vooral de dagboekfragmenten van Boy Seven over zijn verblijf in de instelling zorgen voor een fijne en spannende afwisseling. Het verhaal speelt zich in Amerika af maar helemaal aan het eind belanden bepaalde personages in Nederland.
Het enige minpuntje aan dit verhaal is dat de gedachten van Boy Seven soms erg verwarrend zijn. Hij springt van de hak op de tak en op sommige momenten lijkt hij door zijn snelle conclusies een beetje paranoia. Het is ook niet erg geloofwaardig dat één jongen het kan opnemen tegen een groep georganiseerde slechteriken. Vooral als deze slechteriken veel macht hebben en hun criminele activiteiten al heel lang goed verborgen hebben weten te houden. Maar misschien is die gang van zaken juist wel kenmerkend voor een jeugdthriller als Boy 7, al zal geen volwassene zich met dit boek vervelen.
Ondanks de eerder genoemde minpuntjes is Boy 7 van Mirjam Mous een boeiend verhaal. Het onderwerp van dit boek (het beheersen van mensen door het implanteren van een chip in het lichaam) zijn we al vaker tegengekomen in andere boeken en het komt in genoeg films voor. Het is misschien niet erg origineel maar de auteur heeft er toch een aantrekkelijk verhaal van weten te maken. Dit is een boek die bij de jong en oud zeker in de smaak zal vallen.
2
Reageer op deze recensie