Lord of the Flies met een vleugje Heroes

De in Italië woonachtige Michael Grant heeft al heel wat boeken op zijn naam staan. Van hem verschenen, onder verschillende pseudoniemen, ruim 150 boeken. Dit inclusief de boeken die hij samen met zijn vrouw Katherine Applegate schreef. Na een schrijfpauze van een paar jaar is Grant weer volop aan het schrijven. Dit is maar goed ook want met Gone schreef hij een verslavende jeugdthriller, die ook door volwassenen zeer gewaardeerd zal worden. En dit is nog maar deel een van de geplande zesdelige serie.
Sam Temple ziet hoe op een normale schooldag zijn leraar plotseling uit het niets verdwijnt. Hij kan zijn ogen niet geloven. Al heel snel merken Sam en zijn klasgenoten dat er iets vreemds aan de hand is. Wanneer zij ontdekken dat niet alleen hun leraren maar iedereen boven de veertien jaar, inclusief hun ouders, spoorloos verdween zijn slaat de paniek toe. Perdido Beach is veranderd in een grote chaos. Overal lopen overstuurde en huilende kinderen rond. Dan arriveren de leerlingen van kotsschool de Coates Academie met Caine als hun leider. Hij probeert orde in de chaos te scheppen iets waar de kinderen op dat moment veel behoefte aan hebben. Maar al snel toont Caine zijn ware aard. Samen met de grootste pestkoppen van de Perdido Beach School en de Coates Academie terroriseert hij de andere kinderen. Sam besluit om samen met zijn beste vriend Quinn, Edilio, Astrid en Astrids autistische broertje Kleine Pete op zoek te gaan naar antwoorden. Samen gaan ze de strijd aan tegen Caine en zijn handlangers. En alsof ze het niet al moeilijk genoeg hebben met de verdwijning van de volwassen en de gestoorde Caine krijgen de kinderen ook nog eens te maken met gemuteerde dieren en vreemde wezens. Ook blijken sommige kinderen waaronder Sam over mysterieuze krachten te bezitten.
Dat Michael Grant zijn inspiratie voor Gone uit de boeken Lord of the Flies (William Golding), The Stand (Stephen King) en tv-serie Lost gehaald heeft valt duidelijk te merken.
In zowel de boeken als de tv-serie staan de natuur, de eigenschappen en overlevingsdrang van de mens centraal. Een kleine groep mensen moet zien te overleven in een wereld waar de grenzen en wetten van de beschaving zijn weggevallen. Daar waar de één een nieuw bestaan probeert op te bouwen en zijn omgeving probeert te verbeteren probeert een ander van de situatie te profiteren. In tijd van nood en gevaar kunnen de slechtste eigenschappen van de mens naar boven komen. Alleen de sterksten overleven. Naast dit thema speelt religie opvallend genoeg ook een grote rol in Gone. Zo vragen de kinderen zich steeds af of wat hun overkomt een straf van God is. Op psychologische vlak is Gone misschien iets minder sterk dan Lord of the Flies. Dit maakt Michael Grant goed door sommige personages superkrachten te geven. Het is aan deze kinderen om hun krachten onder de controle te krijgen en voor het goede te gebruiken niet voor het slechte.
Meestal ben ik niet zo een grote fan van boeken waar vreemde wezens in voorkomen of mensen plotseling in monsters veranderen. Maar hoewel bepaalde gebeurtenissen in dit boek niet erg realistisch zijn, heeft het toch iets spannends en duisters waardoor je geboeid blijft lezen. Het boek zit boordevol actie en verveelt eigenlijk geen moment. Machtsstrijd, diefstal, marteling, moord het komt allemaal aan de orde. Al vanaf bladzijde één wordt je het verhaal, dat uit twee verhaallijnen bestaat, ingetrokken. De twee verhaallijnen zorgen voor afwisseling en vloeien aan het eind netjes samen.
Gone is zonder twijfel een spannend boek. Het taalgebruik is het enige wat verraad dat dit een jeugdthriller is. Wat betreft uitwerking van het verhaal kan het boek zich zeker meten aan een science fiction thriller voor volwassenen. Dus ook voor iedereen boven de achttien jaar zeker de moeite waard om te lezen.