Sterk verhaal in een ijzige setting

Groenland, extreme kou, afzondering en vreemde verschijningen vormen de ingrediënten voor de debuutroman Koude aarde van Sarah Moss. Een verhaal met een boeiend plot en net zo boeiende personages.
Zes jonge archeologen vertrekken naar een zeer afgelegen plek in Groenland. Gedurende een aantal weken zullen zij daar in complete afzondering aan een project werken. Hun doel is om sporen te vinden van oude Vikingnederzettingen. Zodra de archeologen met de opgravingen starten beginnen er zich vreemde zaken voor te doen. Nina die eigenlijk geen archeoloog is maar Engelse literatuur studeert krijgt opeens last van angstaanjagende dromen. Deze nachtmerries over wat er zich mogelijk op de archeologische vindplaats heeft afgespeeld maken haar erg onrustig. Nina is er absoluut van overtuigd dat ze nachts stemmen hoort en vreemde schaduwen langs de tenten ziet bewegen. Doen ze er wel verstandig aan om de oude begraafplaatsen weer open te halen? De kou, het gebrek aan echt voedsel, het feit dat de archeologen zich niet behoorlijk kunnen wassen en Nina’s waanbeelden zorgen voor de nodige irritaties binnen de groep. Daar komt nog bij dat in de rest van de wereld een geheimzinnig virus om zich heen grijpt en voor vele slachtoffers zorgt. De archeologen hebben geen idee of hun geliefden het goed maken of niet. Maar dit zijn hun minste zorgen. De dag dat ze opgehaald hadden moeten worden om weer naar huis terug te keren komt hun vliegtuig niet opdagen. Het ziet ernaar uit dat de archeologen vast zitten op Groenland en hier een zeer strenge winter tegemoet gaan. Zonder genoeg voedsel en brandstof om drinkwater te koken zullen zij het niet lang overleven.
Koude aarde heeft een beklemmede onderhuidse spanning die aan een Scandinavische thriller doet denken. Het feit dat de koude omgeving van Groenland en vreemde sfeer rondom de opgravingen zo beeldend zijn beschreven maken van Koude aarde een ijzige roman. Moss hoeft niet in details te treden om het verhaal spannend te maken. De gedachte alleen al dat de archeologen mogelijk door spoken of onbekende personen lastig worden gevallen maakt het verhaal spannend genoeg. Is het hun verbeelding of gebeuren de dingen echt?
Moss heeft er goed aan gedaan om het verhaal vanuit verschillende perspectieven te vertellen omdat de personages zo meer gestalte krijgen. Nina, Ruth, Jim, Catriona, Yianni en Ben, alle zes hebben ze hun eigen unieke manier om met de situatie om te gaan. Het verhaal zat al goed in elkaar maar de sterke uitwerking van de personages maken het verhaal nog boeiender om te lezen.
Sarah Moss heeft met Koude aarde een krachtig debuut geschreven dat de moeite waard is om te lezen. Mocht het verhaal achteraf gezien niet spannend genoeg zijn? Spijt dat je het gelezen hebt zul je niet krijgen.