Fijne literatuur uit Scandinavië

Na de in 2007 verschenen thriller Het zwarte pad is Asa Larsson weer terug met een boek over officier van justitie Rebecka Martinsson. Hoewel Tot de woede is geluwd boek vier is in een zesdelige serie laat het zich makkelijk zelfstandig lezen.
In boek vier volgen we officier Rebecka Martinsson in haar onderzoek naar de verdwijning van twee jongeren, Wilma Persson en Simon Kyrö. Wanneer het bevroren lichaam van Wilma een jaar na haar verdwijning in het Vittangimeer wordt gevonden denkt de plaatselijke politie eerst dat het hier om een noodlottig ongeluk gaat. Al snel wordt het Rebecka duidelijk dat dit niet het geval is. Simon is nog altijd spoorloos en autopsierapport toont niet alleen aan dat Wilma’s lichaam is verplaats maar ook dat er een worsteling heeft plaatsgevonden vlak voor haar dood. Rebecka is na dit nieuws vastbesloten om achter de waarheid te komen. Wat is er nu precies met Wilma en haar vriend Simon gebeurd? Tijdens haar onderzoek stuit Rebecka op verwarrende zaken en ook de familieleden van Wilma zorgen voor de nodige problemen. De antwoorden liggen vlak voor Rebecka’s neus maar deze zaak laat zich niet zo makkelijk oplossen.
Het boek begint met een sfeervolle beschrijving van het landschap en een beschrijving van de laatste dagen van Wilma en Simon. Na haar dood blijft Wilma nog een belangrijke rol spelen in het verhaal. Door haar ogen zien we wat voor effect haar dood heeft op familieleden en op iedereen die betrokken is bij haar verdwijning en moord. Dat lezers het verhaal door de ogen van een dode kunnen volgen maakt Tot de woede is geluwd een origineel en boeiend verhaal. Het verhaal leest vlot en door de passages waar Wilma aan het woord is krijgt het boek een extra bevreemde sfeer. Hoewel het verhaal in het midden af en toe wat inzakt, is het einde toch verrassend.
Tot de woede is geluwd is vooral een literaire thriller met de nadruk op literair. Voor de meeste thrillerlezers zal dit boek misschien niet spannend genoeg zijn, maar voor iedereen die graag boeken van Scandinavisch auteurs leest is het zeker de moeite waard. Larsson bewijst namelijk met haar schitterende beschrijvingen en aantrekkelijke personages dat zij een bijzondere manier van schrijven heeft. Dit boek is gewoon fijne literatuur uit Scandinavië.