Meer dan 5,7 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Een uitstekende literaire thriller

Jeroen Beghin 09 juni 2004
Het thema van de maand van het spannende boek 2004 luidt: Van Amsterdam tot Venetië. Antwerpen zou in het rijtje niet misstaan. Nicholas Royle – een Brit nota bene – schreef een uitstekende literaire thriller over België en vooral Antwerpen. Het is niet altijd even flatterend: ‘Was het mogelijk dat de Belgische kunsttraditie was verwelkt, terwijl die andere, even sterke Belgische tradities (cynisme, corruptie, mensenhaat, sociaal wantrouwen, racisme en georganiseerde wreedheid) juist aan het opbloeien waren?’ Even slikken toch, zeker als het van een buitenlander komt, maar aan de andere kant: ik zie geen enkele Vlaamse thrillerauteur een misdaadroman van een dergelijk niveau schrijven.Het verhaal gaat als volgt. Johnny Vos, een Amerikaanse cultregisseur, is bezig met de opnames van een film over een van Belgiës grootste schilders, Paul Delvaux. Voor de verfilming van een van diens schilderijen huurt Vos een aantal prostituees in. Consternatie wanneer twee van de dames dood worden aangetroffen, met naast hun lichaam een film van Harry Kümel, de Belgische regisseur van films als Eline Vere en De komst van Joachim Stiller. De twee prostituees waren gelinkt met Het Laatste Huis Links, een soort BigBrother-internetpornohuis. Heeft misschien een van de andere inwoners of de eigenaar er wat mee te maken? Tegen wil en dank wordt de Britse journalist Frank Warner met de zaak geconfronteerd.

Het is niet te geloven hoeveel details Royle in dit boek kan verwerken over Antwerpen, maar ook over Brussel, Luik, Gent en Sint-Idesbald. En het klopt nog allemaal ook, behoudens een schoonheidsfoutje (actrice Antje De Boeck wordt Anke genoemd). Maar Royle blijft niet steken in de weetjes, hij kan ook thrillers schrijven. Ondanks voortdurende veranderingen in vertelvorm (voor een deel zelfs in de jij-persoon) en een soms warrige indruk door een veelheid aan vertaallijnen, weet Royle een beklemmende sfeer te scheppen. En laat het ons nu net daarom te doen zijn.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Jeroen Beghin