Hebban recensie
Helaas komt het thrillerelement weinig uit de verf
De bloedverwanten uit de titel zijn de broers en zussen Pedersen. Vader Pedersen was tijdens WO II Oostfronter in dienst van de Duitse bezetter, zijn zoon Fritz maakt nog steeds deel uit van een clubje van gelijkgezinden. Zus Irma wordt er dan weer van beschuldigd een spionne geweest te zijn van de Stasi, de voormalige Oost-Duitse geheime dienst. De jongste broer, Teddy, ontsnapt bij toeval aan een moordaanslag in Bratislava. De moordenaars hadden het blijkbaar gemunt op een pakje dat hem werd afgegeven door Mira, een Kroatische halfzus van de Pedersens. Het is aan veiligheidsagent Per Toftlund om uit te maken hoe een en ander aaneenhangt.
De strijd tussen nazisme en communisme, later tussen communisme en kapitalisme. Het inschakelen van overlopers en spionnen aan weerszijden. Het herschrijven van de geschiedenis door wie als overwinnaar uit de bus komt. De opname van Oost-Europese staten in het Westerse clubje dat Navo heet en de strubbelingen die daarmee gepaard gaan. Dat zijn de interessante thema's van Bloedverwanten. Helaas komt het thrillerelement weinig uit de verf: nauwelijks een plot die naam waardig, weinig beklijvende scènes, en een ongeïnspireerde Per Toftlund in de hoofdrol.
De strijd tussen nazisme en communisme, later tussen communisme en kapitalisme. Het inschakelen van overlopers en spionnen aan weerszijden. Het herschrijven van de geschiedenis door wie als overwinnaar uit de bus komt. De opname van Oost-Europese staten in het Westerse clubje dat Navo heet en de strubbelingen die daarmee gepaard gaan. Dat zijn de interessante thema's van Bloedverwanten. Helaas komt het thrillerelement weinig uit de verf: nauwelijks een plot die naam waardig, weinig beklijvende scènes, en een ongeïnspireerde Per Toftlund in de hoofdrol.
1
Reageer op deze recensie