Hebban recensie
De misdaad
voor zover daar al sprake van is, is geen hoofdbestanddeel van het boek. Maar wie daarover valt, is een ijskonijn. ,David Cleeffs is een wandelende encyclopedie. Via zijn eenmansbedrijfje Dixit levert hij weetjes aan al wie ervoor wil betalen: een cursus Oost-Congo voor de soldaten die op vredesmissie trekken, een overzicht van de laatste massagetechnieken voor de kapster, een toespraak voor de schepen van cultuur en boekbesprekingen voor de dames van de Pussycat, etablissement met standing ('Wat leuk, kirde Emanuelle, praten met een man terwijl ik rechtop zit!'). En misschien wel de allerleukste opdracht: inspecteur Meerkens en zijn collega Beke voorbereiden op de Nationale Politiequiz. Als specialiteit hebben de mannen terrorisme gekozen. De lessen moeten in het geheim verlopen, want Meerkens en Beke gebruiken het geld uit de vakantiepot om Cleeffs te betalen. Maar als je informatie opvraagt over het gebruik van semtex, blijft dat helaas niet onopgemerkt. Cleeffs krijgt dan ook de Belgische én Amerikaanse inlichtingendiensten achter zich aan, in de overtuiging dat hij een aanslag beraamt die het hele land zal stilleggen.
'Operatie DC was in alle ernst begonnen', schrijft Coppers op pagina 166. Die ernst moet je maar niet te serieus opvatten. Na die zinsnede trekt Coppers namelijk alle registers open. Waar de aanloop het nog vooral moet hebben van goed gedoseerde grappen en grollen, wordt de apotheose hilarisch vanwege de gebeurtenissen op zich. Het verhaal zit dan ook uitstekend ineen, alle scènes uit het begin van het boek blijken uiteindelijk ook hun nut te hebben. Coppers weet bovendien zijn verhaal binnen de perken van het aanvaardbare te houden. Heel anders dan een Tom Sharpe bijvoorbeeld, die elke gebeurtenis uitvergroot tot het een schertsvertoning wordt.
Misschien een kleine opmerking: Dixit een thriller noemen gaat eigenlijk niet op. De misdaad, voor zover daar al sprake van is, is geen hoofdbestanddeel van het boek. Maar wie daarover valt, is een ijskonijn. Dixit is hét Vlaamse boek dat je dit jaar moet gelezen hebben, thriller of geen thriller. Als ik deze zomer op het strand iemand zie liggen schuddebuiken, ik weet waaraan het ligt: Toni Coppers heeft weer toegeslagen.
'Operatie DC was in alle ernst begonnen', schrijft Coppers op pagina 166. Die ernst moet je maar niet te serieus opvatten. Na die zinsnede trekt Coppers namelijk alle registers open. Waar de aanloop het nog vooral moet hebben van goed gedoseerde grappen en grollen, wordt de apotheose hilarisch vanwege de gebeurtenissen op zich. Het verhaal zit dan ook uitstekend ineen, alle scènes uit het begin van het boek blijken uiteindelijk ook hun nut te hebben. Coppers weet bovendien zijn verhaal binnen de perken van het aanvaardbare te houden. Heel anders dan een Tom Sharpe bijvoorbeeld, die elke gebeurtenis uitvergroot tot het een schertsvertoning wordt.
Misschien een kleine opmerking: Dixit een thriller noemen gaat eigenlijk niet op. De misdaad, voor zover daar al sprake van is, is geen hoofdbestanddeel van het boek. Maar wie daarover valt, is een ijskonijn. Dixit is hét Vlaamse boek dat je dit jaar moet gelezen hebben, thriller of geen thriller. Als ik deze zomer op het strand iemand zie liggen schuddebuiken, ik weet waaraan het ligt: Toni Coppers heeft weer toegeslagen.
1
Reageer op deze recensie