Hebban recensie
Hij komt er wel
Het moet van mijn schooltijd geleden zijn dat ik nog een Griekse vertaling las. Alleen waren het toen Oude Grieken en gaat het nu om Nieuwgrieks werk. Petros Markaris situeert zijn thrillerreeks in het hedendaagse Athene, maar laat niet na te verwijzen naar het kolonelsregime dat eind 1960 en begin 1970 nogal bruut omsprong met de oppositie. In Petros Markaris' boeken lijkt de politie de oude streken nog niet volledig verleerd te zijn. Ook commissaris Kostas Charitos voelt zich soms duidelijk oppermachtig, zoals wanneer hij een grienend oud vrouwtje afblaft. Aan de andere kant krijgen we ook een kwetsbare Charitos te zien, ruziezoekend met zijn vrouw, of onder vuur van zijn baas en de media.
In Het late journaal, Markaris' tweede thriller na De zelfmoord van Che, laten die media zich trouwens niet kennen. Een journaliste is vermoord op de schminkstoel, net voor ze in het late journaal een belangrijke onthulling wilde doen. Haar collega's zijn vastberaden de moordenaar zelf te vinden en tussendoor ook nog de politie in een slecht daglicht te plaatsen. Het ergste is dat er weinig tegen te doen valt: de baas van het slachtoffer is een goede vriend van de minister. Bijgevolg staat Charitos van alle kanten onder druk. Voeg daarbij nog een zaak rond twee vermoorde Albanezen, én een link met het Griekse zakenleven, en je krijgt een complex, doch niet onnavolgbaar verhaal. Met dank overigens aan de uitgever voor de uitgebreide namenlijst achterin het boek.
Commissaris Charitos is een figuur waar je best nog een aantal verhalen aan kan ophangen. Er zit evolutie in, zoals hij langzaamaan leert de zaken in zijn voordeel om te buigen. En dan is er ook nog zijn huwelijk met Adriani, dat verre van een droomhuwelijk is. Een lichtpuntje is dat Charitos zich harder voordoet dan hij eigenlijk is: diep vanbinnen zit een goed hart. Dat zou er alleen wat meer mogen uitkomen. Zo velt Charitos nauwelijks een oordeel over de verwerpelijke methodes van de media, of over de mensonterende misdaad waar hij mee te maken krijgt. Op dat vlak zit er zeker nog verbetering in. Kortom, een 'goed' voor nu, maar met de verwachting van beter. Hij komt er wel, die Charitos.
In Het late journaal, Markaris' tweede thriller na De zelfmoord van Che, laten die media zich trouwens niet kennen. Een journaliste is vermoord op de schminkstoel, net voor ze in het late journaal een belangrijke onthulling wilde doen. Haar collega's zijn vastberaden de moordenaar zelf te vinden en tussendoor ook nog de politie in een slecht daglicht te plaatsen. Het ergste is dat er weinig tegen te doen valt: de baas van het slachtoffer is een goede vriend van de minister. Bijgevolg staat Charitos van alle kanten onder druk. Voeg daarbij nog een zaak rond twee vermoorde Albanezen, én een link met het Griekse zakenleven, en je krijgt een complex, doch niet onnavolgbaar verhaal. Met dank overigens aan de uitgever voor de uitgebreide namenlijst achterin het boek.
Commissaris Charitos is een figuur waar je best nog een aantal verhalen aan kan ophangen. Er zit evolutie in, zoals hij langzaamaan leert de zaken in zijn voordeel om te buigen. En dan is er ook nog zijn huwelijk met Adriani, dat verre van een droomhuwelijk is. Een lichtpuntje is dat Charitos zich harder voordoet dan hij eigenlijk is: diep vanbinnen zit een goed hart. Dat zou er alleen wat meer mogen uitkomen. Zo velt Charitos nauwelijks een oordeel over de verwerpelijke methodes van de media, of over de mensonterende misdaad waar hij mee te maken krijgt. Op dat vlak zit er zeker nog verbetering in. Kortom, een 'goed' voor nu, maar met de verwachting van beter. Hij komt er wel, die Charitos.
1
Reageer op deze recensie