Hebban recensie
Zweedse thrillersensatie
'Iemand liet een wind. Niemand eiste de verantwoordelijkheid op. Iedereen keek achterdochtig om zich heen terwijl de dampen vervlogen.' Misschien niet de meest smakelijke zinnen om een recensie mee te beginnen, maar ze typeren wel de humor van Arne Dahl. Bovendien zegt het ook iets over het A-team, de speciale eenheid waarmee we reeds kennismaakten in Kentucky Killer. Misterioso gaat daar eigenlijk aan vooraf, en begint met de oprichting van het team.
De aanleiding daartoe is de moord op twee zakenmannen, behorende tot de top van de Zweedse financiële wereld. Beiden zijn, met een tussenspanne van 2 dagen, gedood in hun eigen woonkamer, met twee schoten door het hoofd. Enige opheldering komt er pas later, met de ontdekking van een achtergebleven maffiakogel, en een bandje met muziek van jazzmuzikant Thelonious Monk. De opheldering moet komen van het A-team: 'een witte Fin, een neger, een Göteborgse, een lid van de vijfde colonne, een homp vlees en een mediaheld'. Ze lijken wel op goed geluk te zijn samengebracht, en deels is dat ook zo. Maar toch geraken ze langzaamaan op elkaar ingespeeld. Het A-team, met al zijn aparte figuren, wordt levensecht, compleet met gestuntel en botsingen onderling.
Kentucky Killer wist mij erg te charmeren, vooral dankzij Dahls droge humor. Misterioso moet er niet voor onderdoen en is zelfs onmisbaar voor de introductie van de hoofdfiguren. Het enige minpuntje waar ik de vinger op kan leggen is een iets te grote toevalligheid bij de ontmaskering van de moordenaar. Maar veel tijd om daarbij stil te staan krijg je niet, want er volgt nog een oerspannende finale. Combineer die spanning en de humor met een stevige dosis maatschappijkritiek, en je krijgt een fantastische thriller. Dat belooft voor de volgende acht delen uit de geplande reeks. Arne Dahl is nu al de nieuwste thrillersensatie uit Zweden.
De aanleiding daartoe is de moord op twee zakenmannen, behorende tot de top van de Zweedse financiële wereld. Beiden zijn, met een tussenspanne van 2 dagen, gedood in hun eigen woonkamer, met twee schoten door het hoofd. Enige opheldering komt er pas later, met de ontdekking van een achtergebleven maffiakogel, en een bandje met muziek van jazzmuzikant Thelonious Monk. De opheldering moet komen van het A-team: 'een witte Fin, een neger, een Göteborgse, een lid van de vijfde colonne, een homp vlees en een mediaheld'. Ze lijken wel op goed geluk te zijn samengebracht, en deels is dat ook zo. Maar toch geraken ze langzaamaan op elkaar ingespeeld. Het A-team, met al zijn aparte figuren, wordt levensecht, compleet met gestuntel en botsingen onderling.
Kentucky Killer wist mij erg te charmeren, vooral dankzij Dahls droge humor. Misterioso moet er niet voor onderdoen en is zelfs onmisbaar voor de introductie van de hoofdfiguren. Het enige minpuntje waar ik de vinger op kan leggen is een iets te grote toevalligheid bij de ontmaskering van de moordenaar. Maar veel tijd om daarbij stil te staan krijg je niet, want er volgt nog een oerspannende finale. Combineer die spanning en de humor met een stevige dosis maatschappijkritiek, en je krijgt een fantastische thriller. Dat belooft voor de volgende acht delen uit de geplande reeks. Arne Dahl is nu al de nieuwste thrillersensatie uit Zweden.
1
Reageer op deze recensie