Spannend

onderhoudend, verrassend,Denemarken werd tijdens de Tweede Wereldoorlog in een mum van tijd onder de voet gelopen door het Duitse leger. Echt gestreden werd er nooit, de machthebbers sloten al snel een akkoord met de Duitsers waardoor koning en regering konden aanblijven, en de politie bleef instaan voor de ordehandhaving. De grote meerderheid van de Denen schikte zich naar die situatie en hield zich gedeisd. Een deel echter heulde mee met de Duitse bezetter in de hoop zo in een goed blaadje te komen. Inspecteur Peter Flemming behoort tot die laatste categorie: "Zou jij niet liever een wereld hebben waar iedereen zijn plicht doet? Stel je voor! Welgemanierde mensen in een keurig uniform die doen wat er gedaan moet worden zonder luiheid, zonder vertraging, zonder half werk te leveren. Wanneer alle misdaden consequent worden bestraft, zou de politie een stuk minder te doen hebben!&". Waarschijnlijk was dit effectief de overtuiging van sommigen aan het begin van WO II. Helaas tonen de historische feiten dat het nazi-regime zich niet beperkte tot het bestraffen van misdadigers, maar dat hele bevolkingsgroepen eraan moesten geloven.

Gelukkig was er ook het verzet dat zich niet liet vangen door het "Ordnung muss sein&", maar op allerlei manieren de bezetter trachtte te saboteren. De Nachtwakers zijn zo een verzetsgroep, opgezet door de Britse MI6-agente Hermia Mount, en geleid door Poul Kirke, piloot bij het Deense leger. Deze bezorgt Londen consequent militaire gegevens, tot op een dag Peter Flemming lucht krijgt van het lek. Poul Kirke wordt neergeschoten en Hermia doet ten einde raad een beroep op haar verloofde, Arne Olufsen, om foto's te maken van een Duitse radarinstallatie die ervoor verantwoordelijk is dat meer dan de helft van de Britse bommenwerpers neergehaald wordt. Ook Arne wordt echter door Flemming opgespoord en zijn missie wordt doorgeschoven naar diens jongere broer, Harald, die daarbij heel wat hulp krijgt van zijn vriendin Karen.

Nachtwakers is nog 's zo een heerlijk ouderwetse oorlogsthriller waarvan je bijna op voorhand weet hoe die zal aflopen. Het boek vraagt erom verfilmd te worden als een groots opgezet epos met heldenmoed en wapengekletter, met slechte Duitsers en goede Britten, zelfs met een aarzelende liefdesgeschiedenis tussen een rijkeluisdochter en een arme domineezoon. Ondanks al deze voorspelbare en talloze keren voorgedane elementen, weet Follett hier toch een spannende, onderhoudende, af en toe verrassende thriller van te maken met naar het hart of naar de adem grijpende scènes, niet in het minst dankzij de uitstekend uitgewerkte, levensechte personages. Als dit ooit verfilmd wordt, weet ik zeker dat ik zal kunnen zeggen: het boek was beter!