Een Van Camp lees je vooral voor je plezier

Vijfendertig jaar lang was Gaston Van Camp leraar klassieke geschiedenis. De laatste tien jaar schrijft hij boeken: eerst vooral reisverhalen, en sinds 2002 ook historische thrillers rond de Romeinse privé-detective van Griekse afkomst Homeros Grafikos. De zaak Aurelia is deel vier in een smakelijke reeks.

Grafikos krijgt van een rijke handelaar de opdracht zijn oude liefje Florentina op te sporen in Sagalassos in Klein-Azië, het huidige Turkije. Marullus liet jaren geleden de zwangere Florentina in de steek. Nu hij zelf op sterven ligt, moet Grafikos zijn geld bezorgen aan Florentina of haar nakomelingen. Grafikos wrijft zich in de handen bij de gedachte aan een snoepreisje samen met zijn vrouw Maria Corinna. In Sagalassos komen ze echter in een opstand terecht tegen Rome. Een man die zich uitgeeft voor de dode keizer Nero brengt een leger op de been en kiest Sagalassos als zijn thuishaven. Dat maakt de zoektocht naar Florentina niet eenvoudiger, integendeel. Maar uiteraard slaagt Grafikos erin, al moet hij daarvoor nog eens over en weer naar Alexandrië.

Eerder dan een thriller is De zaak Aurelia een soort avonturenroman. Grafikos' opdracht houdt al bij al niet zoveel in. Het zijn de belevenissen errond die leven in de brouwerij brengen. Zo overleven Grafikos en Maria Corinna een schipbreuk, wordt Grafikos een paar keer overvallen, en sluit hij vriendschap met twee circusdwergen. Daarbij komen dan nog Grafikos' liefdesperikelen: Maria Corinna valt voor de charmes van de plaatselijke dokter, en zelf voelt Grafikos wel wat voor de mooie Aurelia. Van Camp creëert aan de lopende band erg kleurrijke personages, en bouwt terloops wat leuke weetjes in. Een Van Camp lees je niet voor de geschiedenislessen en zeker niet voor de spanning. Een Van Camp lees je vooral voor je plezier.