Een roman die de complexiteit van het leven met een depressie beschrijft

Helena zit niet lekker in haar vel. Ze heeft al een eeuwigheid een relatie met Taco en hopt al jaren van de ene job naar de andere job in de hoop daar meer voldoening uit te halen, maar niets geeft haar het gevoel echt te leven. Taco begrijpt dit niet, ondanks de vele gesprekken die ze erover voeren.
Via instagram komt Helena in contact met een fotograaf uit India die Raavi heet. Ondanks dat ze hem nog nooit heeft ontmoet, zijn de gesprekken diepgaand en maakt hij iets in haar los wat haar het gevoel geeft waar ze al zolang naar zoekt. Ze besluit daarom zonder Taco naar India te reizen, om zogenaamd tot zichzelf te komen en antwoorden te vinden, maar in feite gaat ze naar Mumbai om Raavi te onmoeten bij de Starbucks.
De ontmoeting met Raavi valt in eerste instantie tegen, want Raavi blijkt geen man maar een vrouw te zijn. Helena voelt zich dan ook nogal bedonderd. Toch blijft het niet bij slechts één ontmoeting. De dames spreken vaker af en Helena komt erachter dat ze blijkbaar ook gevoelens kan hebben voor een vrouw. De twee worden steeds intiemer, maar dit moet allemaal in het geheim gebeuren, want homoseksualiteit wordt in India niet geaccepteerd. De vrouwen worden zelfs aangevallen door een groepje mannen die alleen maar iets denken te bespeuren. De twee vrouwen zijn met hun geheime relatie dus niet veilig, en dat is nog niet alles, want Helena heeft nog steeds Taco in Nederland zitten die van niks weet.

Mijn mening
'Alle kleuren van de nacht' klinkt heel romantisch, maar al snel kwam ik erachter dat de toon van het boek niet zwoel, maar juist nogal deprimerend is. Iets wat ik eigenlijk niet had verwacht. Nu blijkt al snel dat Helena met vlagen van depressies kampt, dus deze neerslachtige toon is op zich niet gek, ik had wel gehoopt dat de reis naar India en haar ervaring met Raavi ergens anders naartoe zouden leiden. Ik had gehoopt op een keerpunt, naar een bepaald besef, een inzicht of naar een bepaalde wijsheid… maar in feite blijft het hele boek treurig en eindigt het ook somber zonder dat er -naar mijn mening- echt een moraal in zit. Behalve dan dat het leven erg complex en lastig is en dat homoseksualiteit in India levensgevaarlijk is. Daardoor voelde ik me niet voldaan toen ik het boek eenmaal uit had.

Ik vond het boek verder wel goed geschreven, het leest gemakkelijk weg en het voelt tijdens het lezen alsof je je inderdaad door het exotische en broeierige India waant. Dat kon ik dan weer erg waarderen.

Over de auteur
Sanne Helbers studeerde algemene cultuurwetenschappen aan Erasmus University. Ze werkt tegenwoordig als programmamaker van Studium Generale bij de TU Delft. 'Alle kleuren van de nacht' is haar debuutroman en een grappig gegeven is dat Sanne op het idee kwam om een boek te schrijven toen ze zelf in de Starbucks van Mumbai zat die ze in het boek beschrijft.
Sanne kampte zelf ook met depressie en was erg onder de indruk van India, waarin het haar tevens lastig leek om een relatie met hetzelfde geslacht te hebben. Daar wilde ze iets mee doen en zo is het boek tot stand gekomen. Ze deed dan ook research en sprak met Indiase medestudenten over dit onderwerp.