Lezersrecensie
Een mooi geschreven oorlogsroman over een oma en haar kleindochter
Een mooi geschreven oorlogsroman over een oma en haar kleindochter. Treurig maar niet te zwaar. Het boek leest gemakkelijk weg en neemt je moeiteloos mee naar het Engelse platteland tijdens de tweede wereldoorlog. Walters schrijfstijl is sober, maar de woorden die ze gebruikt, sieren de zinnen. Het past perfect bij de tijd waarin het verhaal zich afspeelt.
Samenvatting
Let op, deze samenvatting is erg uitgebreid en geeft iets meer weg dan sommige boekfanaten fijn vinden.
Het verhaal begint met de mysterieuze vondst van Roberta: Een oude brief van haar overleden opa aan haar oma. Ze vindt deze brief tussen de boeken van haar oma, die bestemd zijn voor de boekhandel waar Roberta werkt. De brief heeft niet alleen een wanhopig en treurig karakter, de brief is geschreven na de dood van haar op. Roberta heeft een goede band met haar oma, omdat zij Roberta heeft opgevangen roen haar moeder verdween op haar zesde. Toch is het niet gemakkelijk voor Roberta om aan haar oma te vragen hoe het zit met deze brief. Haar oma is namelijk oud en nogal in de war.
Al snel neemt de auteur je mee naar het grauwe verleden van oma Dorothy. Dorothy leeft een sober leven op het Engelse platteland. Ze is getrouwd met Albert, met wie ze niet bepaald gelukkig is. Dorothy is namelijk met hem getrouwd omdat haar strenge moeder het afkeurde. Ze heeft dan ook geen contact meer met haar moeder. De relatie met Albert is nogal stug omdat hij teleurgesteld is in zijn vrouw na het krijgen van diverse miskramen. Daarna is hij in dienst gegaan, waardoor Dorothy er eigenlijk alleen voor staat. Wel heeft ze twee jonge meisjes in huis genomen die hard werken in de fabriek iets verderop. Ze is als een moeder voor hen en dat zorgt voor een enigszins prettige sfeer in huis.
Op een dag crasht er een vliegtuig in het weiland achter Dorothy’s huis. Zij aarzelt geen moment en snelt zich naar buiten om de piloot te redden. Dit blijkt de Poolse Jan Pietrykowski te zijn. Een echte gentleman die Dorothy weer opzoekt nadat hij weer is opgeknapt. Hij komt in eerste instantie om haar te bedanken, maar wanneer hij blijft voor de thee blijkt het behoorlijk te klikken tussen de twee. Jan en Dorothy worden verliefd, maar hun liefdesleven is geen lang leven beschoren. Albert komt immers weer terug naar huis in verband met verlof en hij is niet bepaald blij te horen dat zijn vrouw uit is gegaan met de Poolse piloot. Ook komt een van de meisjes in de problemen en is het aan Dorothy om haar te helpen.
Dorothy verlaat uiteindelijk met meerdere geheimen het Engelse platteland. Familiegeheimen die ze in haar graf had meegenomen als Roberta de brief van haar opa niet had gevonden.
Mening
De koffer van mevrouw Sinclair is simpelweg een prachtig geschreven, sobere oorlogsroman. Het verhaal kent twee verhaallijnen, waarvan het verhaal van Dorothy het meest de moeite waard is. Dit verhaal had ook prima een boek op zichzelf kunnen zijn. Het verhaal van Roberta wordt pas veel later in het boek echt interessant, wanneer zij begint af te spreken met haar moeder. Roberta’s verhaal wordt niet echt uitgediept, evenals haar verstandhouding met Philip, de eigenaar van de boekhandel. Dit is jammer, want het verhaal van Roberta is wel degelijk van toegevoegde waarde voor het boek en dat had Walters minstens zo goed mogen uitwerken als de verhaallijn van Dorothy. Toch blijft De koffer van mevrouw Sinclair een ontroerende roman met prachtige uitdrukkingen en beschrijvingen die tot de verbeelding spreken.
Over Louise Walters
Louise Walters is een Engelse schrijfster die werd geïnspireerd om dit boek te schrijven toen ze een oude vintage koffer kocht. In de koffer zat een etiket met de naam van de vorige eigenaar erop: ‘Mrs D.E. Sinclair’. Ze bedacht zich dat dit een geweldige titel is voor een boek: De koffer van mevrouw Sinclair. Acht jaar later na de aanschaf van deze koffer, was haar roman een feit. Dit was in 2014. In het verhaal komt deze koffer overigens ook ter sprake. Het is de koffer waar Dorothy de zelfgemaakte babykleertjes in bewaart voor haar kindje dat uiteindelijk dood ter wereld komt.
Samenvatting
Let op, deze samenvatting is erg uitgebreid en geeft iets meer weg dan sommige boekfanaten fijn vinden.
Het verhaal begint met de mysterieuze vondst van Roberta: Een oude brief van haar overleden opa aan haar oma. Ze vindt deze brief tussen de boeken van haar oma, die bestemd zijn voor de boekhandel waar Roberta werkt. De brief heeft niet alleen een wanhopig en treurig karakter, de brief is geschreven na de dood van haar op. Roberta heeft een goede band met haar oma, omdat zij Roberta heeft opgevangen roen haar moeder verdween op haar zesde. Toch is het niet gemakkelijk voor Roberta om aan haar oma te vragen hoe het zit met deze brief. Haar oma is namelijk oud en nogal in de war.
Al snel neemt de auteur je mee naar het grauwe verleden van oma Dorothy. Dorothy leeft een sober leven op het Engelse platteland. Ze is getrouwd met Albert, met wie ze niet bepaald gelukkig is. Dorothy is namelijk met hem getrouwd omdat haar strenge moeder het afkeurde. Ze heeft dan ook geen contact meer met haar moeder. De relatie met Albert is nogal stug omdat hij teleurgesteld is in zijn vrouw na het krijgen van diverse miskramen. Daarna is hij in dienst gegaan, waardoor Dorothy er eigenlijk alleen voor staat. Wel heeft ze twee jonge meisjes in huis genomen die hard werken in de fabriek iets verderop. Ze is als een moeder voor hen en dat zorgt voor een enigszins prettige sfeer in huis.
Op een dag crasht er een vliegtuig in het weiland achter Dorothy’s huis. Zij aarzelt geen moment en snelt zich naar buiten om de piloot te redden. Dit blijkt de Poolse Jan Pietrykowski te zijn. Een echte gentleman die Dorothy weer opzoekt nadat hij weer is opgeknapt. Hij komt in eerste instantie om haar te bedanken, maar wanneer hij blijft voor de thee blijkt het behoorlijk te klikken tussen de twee. Jan en Dorothy worden verliefd, maar hun liefdesleven is geen lang leven beschoren. Albert komt immers weer terug naar huis in verband met verlof en hij is niet bepaald blij te horen dat zijn vrouw uit is gegaan met de Poolse piloot. Ook komt een van de meisjes in de problemen en is het aan Dorothy om haar te helpen.
Dorothy verlaat uiteindelijk met meerdere geheimen het Engelse platteland. Familiegeheimen die ze in haar graf had meegenomen als Roberta de brief van haar opa niet had gevonden.
Mening
De koffer van mevrouw Sinclair is simpelweg een prachtig geschreven, sobere oorlogsroman. Het verhaal kent twee verhaallijnen, waarvan het verhaal van Dorothy het meest de moeite waard is. Dit verhaal had ook prima een boek op zichzelf kunnen zijn. Het verhaal van Roberta wordt pas veel later in het boek echt interessant, wanneer zij begint af te spreken met haar moeder. Roberta’s verhaal wordt niet echt uitgediept, evenals haar verstandhouding met Philip, de eigenaar van de boekhandel. Dit is jammer, want het verhaal van Roberta is wel degelijk van toegevoegde waarde voor het boek en dat had Walters minstens zo goed mogen uitwerken als de verhaallijn van Dorothy. Toch blijft De koffer van mevrouw Sinclair een ontroerende roman met prachtige uitdrukkingen en beschrijvingen die tot de verbeelding spreken.
Over Louise Walters
Louise Walters is een Engelse schrijfster die werd geïnspireerd om dit boek te schrijven toen ze een oude vintage koffer kocht. In de koffer zat een etiket met de naam van de vorige eigenaar erop: ‘Mrs D.E. Sinclair’. Ze bedacht zich dat dit een geweldige titel is voor een boek: De koffer van mevrouw Sinclair. Acht jaar later na de aanschaf van deze koffer, was haar roman een feit. Dit was in 2014. In het verhaal komt deze koffer overigens ook ter sprake. Het is de koffer waar Dorothy de zelfgemaakte babykleertjes in bewaart voor haar kindje dat uiteindelijk dood ter wereld komt.
1
Reageer op deze recensie
