Een prettige vlucht

De auteur
Van de Franse auteur Hervé Le Tellier had ik persoonlijk nog niet eerder gehoord. Hij heeft met het boek Anomalie de prestigieuze Franse prijs Prix Concourt gewonnen en diverse andere boeken van zijn hand zijn veel gelezen in Frankrijk en in meerdere landen vertaald. Na het lezen van Anomalie, ben ik zeker nieuwsgierig naar zijn andere boeken geworden. Want Anomalie was voor mij een prettige vlucht. Ik heb genoten van het verhaal, de personages die zichzelf figuurlijk en letterlijk tegenkomen in dit boek, van hun karaktertrekken, van hun tragiek en van de prettige, ironische en humorvolle schrijfwijze van Hervé Le Tellier.

Het verhaal
In Anomalie maken we kennis met diverse personages. Wat hen verbindt is dat zij allemaal in hun leven een doodlopende weg bewandelen of ongelukkig zijn. Zo is er o.a. Victor Miesel, een schrijver in een hopelijke zoektocht naar een doorbraak als schrijver, naar erkenning en liefde. Zo is er Blake, die een dubbelleven leidt als familieman én huurmoordenaar. Zo is er het opbloeien en uitdoven van de liefde tussen de beeldschone Lucie en de veel oudere André. En zo is er de zwarte advocate Joanna die verblind door ambitie en geldingsdrang haar afkomst verloochent. En zo zijn er nog meer.
Wat hen verder verbindt is een vlucht in maart tussen Parijs en New York. Ze belanden in een hevige storm. Gelukkig klaart het snel weer op en kunnen ze uiteindelijk veilig landen. Maar na de tumultueuze vlucht staat het leven van de passagiers en bemanningsleden en de wereld op zijn kop. Zeker als in juni wederom een vlucht onderweg is vanuit Parijs naar New York met aan boord precies dezelfde mensen. Zelfs de inmiddels overleden Victor Miesel is aan boord en de inmiddels doodzieke piloot David Markle. Hoe kan dit? En krijgen de inzittenden hiermee een kans om hun leven te redden, te verbeteren of te veranderen? Of zorgt een confrontatie met hun dubbelganger juist voor nog meer complicaties?

“Als hij niet snel water krijgt, gaat hij dood, denkt David. Logischerwijs moet je ergens op een doorlopende tijdslijn een point of no return kunnen vinden, een onherroepelijk omslagpunt waarna niets of niemand de ficus meer kan redden”.

Beoordeling
Ik zal verder niet al te veel over het verhaal verklappen. Ik denk dat je het vooral moet gaan lezen. Wat mij betreft is Anomalie een uiterst geslaagd gedachtenexperiment over wat er gebeurt als er iets ondenkbaars gebeurt. Wat zouden we doen als we terug in de tijd konden, zouden we andere keuzes maken, kunnen we ons eigen lot bepalen of ligt die al vast? Wat doen we als nieuwe inzichten de wereld op zijn kop zetten. Accepteren we dan de nieuwe werkelijkheid, of houden we liever vast aan wat we wisten en geloofden.
Anomalie is niet makkelijk in een genre te vatten. Het heeft elementen van een thriller, van science fiction en van literatuur. Wat bij mij vooral blijft hangen is dat ik enorm heb genoten van het originele verhaal en van de humor van de personages en de schrijver. Hier en daar ben je wel wat in verwarring, door het verhaal zelf en door het grote aantal personages die ook nog eens in meervoud voorkomen in het boek. Ook verliest het boek halverwege even zijn vaart en spanning. Gelukkig wordt dit ruimschoots gecompenseerd door een flitsend vertrek en een aangename landing.

Heel veel dank aan Debbie en Gea van Hebban voor het organiseren en begeleiden van de buzz en de leesclub rond dit boek en Xander Uitgevers voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar van ‘Anomalie´.