De puzzel klopt, maar frustreert

Verwachtingen
Voor mij was Poetins Dochter het eerste boek dat ik las van Tomas Ross. En eigenlijk is dit vreemd gezien zijn enorme oeuvre en het genre waarin hij schrijft, de historische fictie of ‘faction’. Ik houd erg van historische thrillers of boeken waarin geschiedenis, religie of kunst een belangrijke rol speelt.

Nu gaat Poetins Dochter niet zozeer over de geschiedenis, maar over de actualiteit van het conflict tussen Rusland en de Oekraïne. Toen ik begon in het boek was ik erg benieuwd of het boek me meer zou leren over het conflict en de geschiedenis ervan. Verder leek het me spannend of Ross erin zou slagen om respectvol de balans te bewaren tussen de duiding van de wrange realiteit van het actuele conflict en het spannende, fictieve verhaal dat zich tegen deze achtergrond afspeelt.

Inmiddels heb ik het boek gelezen en heb ik zeker veel geleerd. Over het conflict, de geschiedenis ervan en de verschillende partijen die erbij betrokken zijn. Verder kan ik concluderen dat Ross erin geslaagd is een spannend verhaal te schrijven tegen de achtergrond van een nog lopend conflict, met veel kennis en respect voor wat er nu gebeurt, maar ook met een doorschemerende opvatting (via zijn personages) over de onmacht en onwil van politieke leiders en organisaties om de opmars en agressie van Poetin in de Oekraïne te stoppen.

Verhaal
Het verhaal zelf bleek een ingewikkelde, kloppende, maar ook frustrerende puzzel. We maken in het begin van het boek kennis met Philip Prinsen, een voormalig defensie-expert bij de EU. Hij keert enigszins gedesillusioneerd terug vanuit Brussel naar zijn woonplaats in Den Haag, omdat zijn adviezen t.a.v. van het militaire beleid van de EU steeds verzanden in de stroperigheid van de EU en de verdeeldheid tussen de lidstaten. Bij thuiskomst blijkt niet alleen zijn relatie met zijn vrouw, maar ook het leven van zijn vrouw niet meer te redden. Ze wordt dood aangetroffen in een uitgebrande auto. Prinsen vertrouwt het niet en gelooft niet in een natuurlijke dood en gaat op onderzoek uit. Als Philip steeds dieper graaft in wat er met zijn vrouw gebeurd kan zijn, vindt hij een link met gebeurtenissen in het verleden en komt hij op het spoor van een complot waarin de Westerse inlichtingendiensten samenwerken met de Russen.

Vele personages, organisaties, verdachte situaties en ontmoetingen passeren hierbij vervolgens de revue. Op sommige momenten raakte ik gedurende het lezen het spoor volledig bijster. Uiteindelijk klopt het allemaal, en is het interessant om te ontdekken waaruit het complot precies bestaat. Maar soms was ik volledig in verwarring en kon ik niet meer volgen wie op welk moment precies met wie was gezien en wat dit mogelijk zou kunnen betekenen. Dit voelde af en toe erg frustrerend. Nu ligt het niet in mijn aard om te stoppen met het lezen van een boek als ik er eenmaal in ben begonnen. Ook bij dit boek heb ik dit niet overwogen, en ben ik blij dat ik tot het einde toe heb doorgelezen. Maar het was af en toe wel erg hard werken.

Beoordeling
Het verhaal is interessant en de ontknoping verrassend, maar tegelijkertijd is het verhaal ook wel erg ingewikkeld. Niet is wat het lijkt in het boek, omdat personages veelal dubbelrollen vervullen en omdat gebeurtenissen en ontmoetingen met nieuwe informatie weer anders bezien kunnen worden. Voor mij leidde dit te vaak tot verwarring en frustratie. Om deze reden is mijn eerste kennismaking met Ross niet helemaal geslaagd.

Genoten heb ik wel van het eerste deel van het boek, waarin we kennis maakten met Philip. Ik kreeg de indruk dat de auteur veel van zichzelf en veel van zijn eigen opvattingen en gedachten over het conflict in hem kwijt kon. Voor mij was het ook leuk dat het begin van het boek zich grotendeels afspeelde in mijn woonplaats Den Haag waardoor ik vele plekken die voorbij komen in het boek goed ken en voor me zag.

Ik zag op de social media voorbij komen dat Ross in de Dordogne inmiddels schrijft aan een nieuw boek. Binnenkort ga ik hier ook op vakantie. Ik neem dan even een wat toegankelijker/makkelijker boek mee om te lezen. Want ik merk dat ik hier na Poetins Dochter wel aan toe ben. Maar ik sluit zeker niet uit dat ik na mijn vakantie, eenmaal goed uitgerust, weer eens een boek van Ross zal oppakken. Misschien dat Ross me met een ander boek, rond een ander onderwerp, op een ander moment wel wat soepeler kan meenemen in zijn verhaal. Fictieve, spannende verhalen met veel aandacht voor geschiedenis en haakjes naar de echte wereld blijven namelijk mijn interesse wekken.

Heel veel dank aan Hebban en Uitgeverij Cargo voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar van ‘Poetins Dochter´.