Zwijgen is beter

Recensie van:

Zwijgen is beter

Auteur:

Bron: Wikipedia

Theo-Henk Streng (1986)

studeerde drie jaar Sociaal Pedagogisch Werk (SPW) en ging daarna naar de pabo waar hij in 2008 afstudeerde als leerkracht voor het basisonderwijs. In 2004 deed hij voor het eerst mee aan de landelijke schrijfwedstrijd Write Now! en daar kreeg een eervolle vermelding voor zijn verhaal "De verwerking van de vermissing". Een jaar later nam hij opnieuw deel met het verhaal "Vogeltjes sarren" en daarmee won hij de voorronde in Utrecht. Met het verhaal "Halte 14 en de duiven" won Streng uiteindelijk de finale.

In 2007 debuteerde hij in de Life Jeugdboekenreeks van Uitgeverij Holland met de jeugdroman - een misdaadthriller – getiteld "De nalatenschap". In het voorjaar van 2008 verscheen in de reeks Vlaamse Filmpjes van Uitgeverij Averbode de titel "Een vrouw op de achterbank".

In het najaar 2008 verscheen opnieuw een thriller in de Life Jeugdboekenreeks, getiteld "Uitgebroken".

Vervolgens schreef Streng meerdere kinderboeken voor diverse uitgeverijen, waaronder meerdere Vlaamse Filmpjes. Bij uitgeverij Delubas bracht hij twee boeken uit in de reeks "Heftig!", te weten "Toen kwamen de rebellen" over kindsoldaten in Congo en "Verraad in Rio" over kinderen die opgroeien tussen de doodseskaders in de sloppenwijken Rio de Janeiro.

Theo-Henk Streng is ook betrokken bij de boekenserie over Timo en Toeki, avonturen die worden uitgegeven via de Van der Valk-hotels.

Naast zijn werkzaamheden als schrijver is Streng vooral actief als internetondernemer

Wijze van lezen:

Recensie-exemplaar ontvangen van de auteur in ruil voor mijn recensie.

Uitgeverij: Barbanera

Genre: thriller

Cover en flaptekst:

Er bestaan twee varianten van de cover. Een met een illustratie van een jongen doe zichtbaar bibberend verscholen zit achter een stenen muur. Twee mannen sjouwen een lichaam tussen hen in een molen in. Huiveringwekkend.

De andere cover bevat een silhouet van een jongen. De kleur zwart kun je hier interpreteren als gevaar en dood. De vlammende kleuren op de achtergrond matchen met silhouette en maken de dreiging compleet.

De flaptekst is spannend en informerend.

Het verhaal:

Vincenzo weet wat de 'ndrangheta is en doet. Iedereen weet het. Er zijn kinderen die al op jonge leeftijd dromen van een bestaan binnen de 'ndrangheta en kinderen die hopen nooit met de maffia te maken te krijgen. Vincenzo groeit op in een rustig dorpje in het zuiden van Italië. Hij voetbalt met vrienden en gaat naar school. Hij leidt een gelukkig leventje. Tot hij op een dag getuige is van een misdrijf en niet langer om de maffia heen kan. Hij staat voor een moeilijke keuze: praten of zwijgen...

Mijn leesbeleving:

Vanaf het begin tot einde is dit verhaal spannend. Ik kon me haarfijn verplaatsen in de wereld van Vincenzo. Door de beeldende en haast filmische schrijfstijl werd ik onderdeel van dit verhaal.

Ik voelde net als Vincenzo de hete en dreigende adem van het meedogenloze en nietsontziende kwaad in mijn nek. Alsof ik zelf de pop was die in het poppentheater speelde. De pop die overgeleverd was aan de leiding die de poppenspeler gaf aan de touwtjes. Naar hem luisteren en pas dan de gewenste beweging maken. Zelf initiatief nemen is gevaarlijk.

De diepgewortelde en wijdvertakte macht van de 'ndrangheta beangstigde mij best wel. En de daardoor opgelegde zwijgplicht ervoer ik zelf als een duivelse beklemming. De personages komen geloofwaardig op mij over en ik voelde hun gevoelens in mijn eigen lijf. De meeste compassie en trots voelde ik voor de dappere Vincenzo. Een aantal personages zag ik liever gaan dan komen. Andere die ik eerst verkeerd ingeschat had veroverden in de plot mijn hart alsnog.

De weg naar de plot is er een met hobbels in de weg. Het gaat niet zonder slag of stoot en dat maakt het tot op het einde een spannend en boeiend verhaal.

In de plot werd ik alsnog verrast en leerde ik dat er mensen bestaan die een wolf in schaapskleren zijn voor eigen gewin. Zij gaan letterlijk voor houd en dat reduceert iemands waarde van leven tot een nulpunt.

Theo Henk Streng is er opnieuw in geslaagd om een zeer boeiend en spannend verhaal af te leveren. Met levendige personages die je voor je ziet omdat de schrijfstijl zo beeldend is.  

Mijn mening:

Ik geef 5 sterren.

Dit is een verrassend, hartverscheurend, meedogenloos, meeslepend, filmisch en spannend verhaal. De personages raken je diep. Door de beeldende schrijfstijl ben jezelf overal bij.

Een prima thriller met zowel diepgang en onderhuidse psychologische spanning. Een verhaal dat je onder de huid kruipt en pas loslaat als het uit is.

Theo Henk Streng bedankt dat ik jou verhaal mocht lezen. Ga vooral zo door. Ik lees en recenseer graag meer verhalen van jou.