Dit is zonder twijfel één van de verrassendste, origineelste en vrolijkste boeken die ik in lange tijd heb gelezen.

Onlangs werd ik aangenaam verrast toen de postbezorger me een pakje overhandigde met daarin deze heerlijke chicklit. Ik moet bekennen dat ik de inhoud van het pakket in eerste met opgetrokken wenkbrauw bekeek, want ik had nog nooit eerder gehoord van de auteur of het boek, maar toen ik op de achterflap las dat het boek wat weg had van de televisieserie Girls begon ik meteen te lezen. En man, wat ben ik blij dat ik dit boek heb mogen lezen!

Dit is zonder twijfel één van de verrassendste, origineelste en vrolijkste boeken die ik in lange tijd heb gelezen. Ik snap dat je het verhaal over vijf meiden die een huis delen in Brooklyn waarschijnlijk niet direct als origineel zou bestempelen, maar het verhaal over één van hen die in een opwelling besluit om een afgetakelde foodtruck te kopen om gezonde lunches te gaan verkopen is dat absoluut wel.

Pia, de hoofdpersoon, is tweeëntwintig en het wil niet echt lukken om haar leven op de rails te krijgen. Haar ouders dreigen om haar te komen halen en mee te nemen naar huis als ze niet op tijd bewijst dat ze op eigen benen kan staan. Ik denk dat veel jonge twintigers zich zullen kunnen verplaatsen in de hoofdpersoon. Omdat tweeëntwintig echt zo’n ongemakkelijke leeftijd is waarop veel mensen, vers uit de collegebanken, op zoek gaan naar hun eerste échte baan en ontdekken dat de concurrentie op de banenmarkt echt moordend is.

De kracht van dit boek zit hem echter in het feit dat het een chicklit is die eens niet helemaal in het teken staat van het vinden van een man. Schrik niet, er komen heus wel enkele appetijtelijke heren voorbij in het boek, maar dat is niet de spil van het verhaal. Het is vooral de vriendschap van de meiden die centraal staat en dat sprak me heel erg aan. Dat, en het feit dat de hoofdpersoon zich in van onmogelijke situaties wist te manoeuvreren dat je je soms afvroeg hoe het mogelijk was dat ze het überhaupt zo lang heeft volgehouden in de grote stad. Daarnaast had het boek ook een boodschap die me heel erg aansprak: volg je droom! Daar ben ik zeker een voorstander van.

Het verhaal heeft een erg lekker tempo, en werkt flink op de lachspieren. Ook heeft het verhaal ontzettend veel karakter dankzij personages zoals de bejaarde onderbuurman, Lena en ook niet te vergeten: Toto, de foodtruck (ja, die reken ik inderdaad tot een personage) Ik kijk nu al uit naar het volgende boek, want de auteur heeft me toch een cliffhanger verstopt in het einde van het verhaal. Ik brand van nieuwsgierigheid naar wat de meiden verder nog te wachten staat.