Je leert de personages nóg beter kennen
Jawel hoor… ik heb weer eens tranen met tuiten gehuild bij het lezen van een boek en het voelde goed! In dit langverwachte vervolg op Het Lot van Callie en Kayden komen we er eindelijk achter hoe het gaat met een van mijn favoriete fictieve koppels.
Nadat hij is neergestoken door zijn vader, en zijn eigen polsen heeft doorgesneden in een poging een einde te maken aan de pijn, ligt Kayden nu in een kliniek. Alsof dat niet erg genoeg is hangt hem ook nog eens een mogelijke aanklacht boven het hoofd omdat hij Caleb, de beste vriend van Callie’s broer en haar verkrachter, in elkaar heeft gerost.
Callie is verschrikkelijk bezorgd, en wil niets liever dan er voor Kayden zijn om hem door deze moeilijke tijd te helpen, maar Kayden houdt haar op afstand. Hij zit er zo diep doorheen dat hij ervan overtuigd is dat hij Callie meer kwaad dan goed doet.
Voor mij gaan de Callie en Kayden boeken verder dan lezen, je leert ze zo door en door kennen dat je een band met ze opbouwt. Daardoor is het des te pijnlijk om te lezen over Kaydens minderwaardigheidsgevoelens en Callie’s onzekerheid. Omdat het in het eerste boek al zo overduidelijk is dat deze personages bij elkaar horen voelde iedere hindernis die in dit vervolg op hun pad kwam als een soort aanval en ik voelde soms echt de drang om in het boek te reiken en ze de juiste kant op te sturen.
In dit boek wordt het stel geconfronteerd met hun grootste angst; uitkomen voor wat hen overkomen is. De moeite die beiden hebben met het zetten, het innerlijke conflict, wordt ijzersterk omschreven. Jessica Sorensen heeft een schrijfstijl die maakt dat de gevoelens en emoties van de personages deel van je uit gaan maken.
Waar ik ook van houd is het feit dat sommige momenten van twee kanten worden beschreven. Je hebt stukken waarbij de tijd chronologisch verloopt, maar bij belangrijke delen laat de auteur zien hoe zowel Callie als Kayden het ervaren. Je leest hierdoor wel twee keer dezelfde situatie, maar leert er de personages zo mogelijk nóg beter door kennen.
Reageer op deze recensie