Heerlijk! Zo'n kat en muis spel

Het is al weer een aantal jaar geleden sinds ik voor het eerst kennis maakte met deze reeks boeken van Janet Evanovich… Zonder het in de gaten te hebben had ik namelijk het zevende boek in de serie uitgecheckt bij de bibliotheek, maar goed dus dat de boeken ook gemakkelijk afzonderlijk gelezen kunnen worden.

Vanaf het moment dat ik dat boek heb gelezen wist ik al dat ik de rest van de  boeken ook wilde lezen, maar ben er op de een of andere manier nooit meer aan toe gekomen. Het kwam dan ook heel goed uit toen ik te horen kreeg dat ik het eerste boek én de DVD had gewonnen in een winactie van Whoopsie Daisy.

Ik heb het boek met veel plezier gelezen. De humor waarmee Janet Evanovich schrijft doet niets af aan de spanning van de onmogelijke situaties die ze creëert voor de heldin van deze reeks; Stephanie Plum. Ik vond Stephanie een heerlijke hoofdpersoon om over te lezen. Wanneer ze uit pure geldnood gaat werken als premiejager voor haar neef Vinnie wordt al snel duidelijk dat Stephanie geen katje is om zonder handschoenen aan te pakken en dat kan ik wel waarderen. Ik vond haar gevat, slim en lekker kittig.

Het verhaal ontwikkeld zich op een prettig tempo, maar voor mijn gevoel hadden er wel wat meer klappers in het verhaal gemogen. Het is geen boek wat me op het puntje van mijn stoel wist te houden jammer genoeg. Desondanks vond ik het erg leuk om samen met Stephanie en Joe de puzzelstukjes van de moord waarvan Joe wordt verdacht bij elkaar te sprokkelen. Het boek maakte me met iedere aanwijzing nieuwsgieriger en verwarder. Het was slechts tegen het einde dat ik eindelijk begreep hoe de vork in de steel zat, maar zelfs toen ik het doorhad was het leuk om te lezen hoe Stephanie en Joe tot dezelfde conclusie kwamen.

Ik houd ervan wanneer en boek een soort kat en muis spel bevat en wat dat betreft zat ik helemaal goed met dit boek. De scherpe dialogen en vooral het gekibbel tussen Stephanie en Joe hebben me meer dan eens hardop doen lachen om het boek.