De avond is ongemak

’Sommige woorden zijn nog te groot voor jouw kleine oortjes, die passen er nog niet door, zei ik met volle mond.’ Een mooi voorbeeld van beeldend taalgebruik in ‘De avond is ongemak.’ Maar vergis je niet, de titel van het boek doet haar naam alle eer aan. Beklemmende scenes en onsmakelijke en rauwe taferelen worden je niet onthouden: ‘Obbe roerde verveeld met zijn vinger in zijn glas melk, hield een vel in de lucht en smeerde het gauw aan het tafelkleed. Het bleef plakken als een witachtig stuk snot.’
Het verhaal gaat over een gereformeerd boerengezin. De onverwachte en ijzingwekkende dood van een van de kinderen brengt hun leven op een doodlopend spoor. Door de ogen van het tienjarig meisje Jas zien we hoe haar vader en moeder, broer en zusje verdwalen in hun kleine, steeds donker wordende wereld. Het wordt ongemakkelijk, heel ongemakkelijk! Het stille boerenland wordt enkel onheilspellend.

Het boek getuigt van origineel schrijverschap. Schrijven kan Rijneveld, maar het donkere, pikdonkere verhaal zal niet iedereen bekoren.