Een verfrissende stem in de Nederlandstalige fantasy

Ik geef meteen toe dat ik niet alles lees dat in het Nederlands taalgebied uitkomt in het fantasygenre. Wat de SF betreft, lukt het me het meeste tot me te nemen, maar hoewel het volume van dat genre een stuk kleiner is, ben ik zelfs daar niet compleet. Wel spreken SF-verhalen me vaak meer aan dan fantasyverhalen, vooral die van traditionele snit. Er speelt dus een ‘bias’ mee als ik zeg dat ik binnen de Nederlandstalige fantasy weinig vernieuwende werken tegenkom of boeken die mij als lezer uitdagen en inspireren. Maar alleen gebaseerd op vooroordelen is het niet, immers in het Engelse taalgebied ontdek ik wel met enige regelmaat fantasy die de grenzen van het genre oprekt, thematische diepgang aanbrengt en verfrissende ideeën brengt. Binnen het Nederlands gaat het echter nog vooral om queesteverhalen in middeleeuws aandoende werelden zonder experimenten wat vorm of vertelwijze betreft. Niet alleen in mijn beleving, maar ook in die van anderen. Waar zijn de Nederlandstalige auteurs die zich hebben laten inspireren door de New Weird? Of door Grimdark? Terwijl binnen de SF steeds meer schrijvers hun vleugels uitslaan, mis ik een overeenkomend nieuw elan binnen de fantasy. Of eigenlijk is ‘miste’ beter, want onderhavig boek heeft me het vertrouwen teruggegeven in de toekomst van de Nederlandstalige fantasy.
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat mijn verwachtingen wat deze schrijver betreft hooggespannen waren. Want ik heb in het verleden twee boeken van hem mogen proeflezen en becommentariëren. Boeken die hij (nog) niet heeft uitgebracht, omdat hij ze daarvoor nog niet goed genoeg vond, maar die ik al beter vond dan het meeste dat ik uit het Nederlandse taalgebied kende. Dat we in onze gesprekken de diepte ingingen op het gebied van filosofie, progressieve theologie en zingeving versterkte die verwachting. We bleken ook nog eens het ideaal te delen om niet alleen een leuk verhaal te schrijven, maar iets dat echt vernieuwend is, dat het genre verder helpt. Dat ik al enthousiast was over niet uitgegeven werk, maakte niet dat ik dit boek minder kritisch las. Een schrijver moet het wel kunnen waarmaken. Het is eerder andersom: ik leg de lat hoger als mijn verwachtingen hoger zijn. Maar het is Chris Hoksbergen gelukt ze in de meeste opzichten te overtreffen. Niet in alle, maar als dit boek nu al staat als een huis en werkelijk iets toevoegt aan het fantasygenre, wat zal de schrijver in de toekomst dan niet allemaal voor moois opleveren? Hij is immers nog jong en dit is zijn debuut - ik kan alleen maar likkebaarden bij de gedachte aan de goed doorwrochte, verrassende en vernieuwende werken die van zijn hand hopelijk gaan volgen.

...

Het moge duidelijk zijn uit deze lange bespreking: ik genoot van dit boek, dat volgens mij binnen het Nederlandstalige fantasywereldje de kop boven het maaiveld uitsteekt. Hopelijk inspireert het andere schrijvers ook meer ambitie te tonen en zelf met net zo vernieuwend werk te komen.

De volledige recensie is te lezen in 'Fantastische Vertellingen', nr 70.