Waar oost en west elkaar ontmoeten: een meesterwerk!

Wat schreef Rudyard Kipling ook alweer? East is east and west is west and never the twain shall meet. Misschien is dat zo, maar Elif Shafak komt toch aardig in de buurt van het bij elkaar brengen van die twee werelden. Eerder las ik al twee romans van haar die me wel konden bekoren, maar deze Bastaard blies me toch wel stevig van mijn sokken. Amerikanen, Armeniërs, Turken, ze passeren allemaal de revue: elk karakter (en het zijn er best wel wat) is even realistisch, geloofwaardig getekend. Een voor westerlingen ingewikkelde affaire als de Armeense genocide (die er volgens de Turken geen was) wordt door Shafak duidelijk gemaakt: feiten, interpretaties, perceptie, mythevorming, ... het speelt allemaal mee. En dat beschrijft de auteur ook nog eens met een stevige dosis humor, met veel gevoel voor relativering. Naar het einde toe komt er ook nog een behoorlijk verrassende plotwending en een beklemmend slot uit haar pen.
Ik twijfelde om dit een 5 te geven, maar daar moet een mens zo zuinig mee omspringen. Een dik verdiende 4 dan maar, voor een meesterwerk. Zonder meer.