Bijzonder, pijnlijk en afstandelijk

Verbrande suiker is het bijzondere debuut van Avni Doshi, een Amerikaanse schrijfster met Indiase roots. Het verhaal speelt zich af in India en neemt je mee in de cultuur, gewoonten en gebruiken van dat land. En dat doet Avni Doshi goed. Voldoende beeldend beschreven ontvouwt India zich met haar geuren en kleuren voor je ogen. Een land met tradities, religies en rituelen die toch ver van je af staan worden naar je toe gebracht. Ik ruik het eten, voel de hitte, zie de armoede en rij mee in de riksja's.

Het verhaal is pijnlijk en mooi tegelijk. Een dochter die als kind ernstig verwaarloosd is door haar moeder moet nu voor haar dementerende moeder gaan zorgen. Hoe doe je dat? En daar heeft ook Avni Doshi moeite mee. Want het interessante onderwerp wordt onderkoeld en vanaf afstand beschreven door de ogen van de dochter Antara. En daardoor ontstaat er geen band met deze beschadigde vrouw. Tegelijkertijd is dat wellicht ook de kracht van het boek. Want al lijkt het onderkoelt, later blijkt hoe ernstig beschadigd de dochter is. En is afstand haar wapen tegen verdere beschadiging.

Een bijzonder gekozen stijl van deze debutante. En toch kruipt het verhaal onder vel misschien nog wel meer door de onderkoelde en afstandelijke wijze waarop je door de ogen van Antara dit leven aanschouwt. En daarmee is Verbrande Suiker inderdaad een indrukwekkend debuut.