Historisch flutboek

Ik snap de fuzz niet over dit boek. Ja, het is zielig, twee mennekes bij een hek, zeker met de kennis van nu. Maar... in de echte concentratiekampen waren de grenzen strikt bewaakt en zwaar beveiligd, en het zou haast onmogelijk zijn geweest voor een gevangene en iemand van buitenaf om dagelijks ongezien bij het hek af te spreken, laat staan zonder dat bewakers ingrepen. Kampen zoals Auschwitz (waar dit verhaal losjes op lijkt gebaseerd) hadden continu bewaking en meerdere beveiligingslagen rond de omheiningen, zoals wachttorens en prikkeldraad onder hoge spanning.

Hoewel het boek heus mooie thema's en een emotioneel verhaal presenteert, is het fictief, dat snap ik ook. Maar het wordt gepresenteerd, of thans ontvangen; alsof het realistisch is. Nee, dit heeft meer weg van geschiedvervalsing. En natuurlijk, de morele lessen over menselijkheid, onschuld en de wreedheden van oorlog mogen benadrukt worden in een volgens mij van oorsprong kinderboek, maar de setting en situatie voelt ongeloofwaardig aan en dan gaat mijn voorkeur toch echt naar 1000 andere goede romans over WOII.