Lezersrecensie
Actuele en relevante roman
Staat van ontkenning is de derde roman van auteur en psychiater Erik Rozing. In zijn vorig werk putte hij voor het thema van zijn boeken uit zijn jobervaring. Dat is in dit verhaal anders. De korte inhoud belooft een klimaatroman waarin politieker Astrid in de niet zo verre toekomst, niet alleen de strijd aangaat met het klimaat maar ook met haar gezin. Wie puur omwille van het klimaatthema dit boek gaat lezen kan teleurgesteld worden. Immers lijkt dit onderwerp op sommige momenten naar de achtergrond verdreven. Dat wordt echter goedgemaakt door de aanwezigheid van verschillende andere thema’s en het klimaatthema neemt zijn plaats verder in het boek weer in, waar ook alle thema’s samenkomen. Tussen de stormen en de watersnood door zet Rozing de lezer aan het denken over onder andere (Russische) dictatuur, artificiële intelligentie, privacy, communicatie en genetische manipulatie. Enige nadeel aan deze veelheid aan thema’s is dat er enkele losse eindjes overblijven. De roman mag zich dan in de toekomst afspelen, kort na het verschijnen haalt de werkelijkheid de fictie in. Daarmee mag dit verhaal maatschappijkritisch en actueel genoemd worden. Rozing heeft alles goed overdacht. Dat merk je ook aan de keuze van de namen van de personages, die zijn vaak niet toevallig gekozen. Knap dat ook daar het plaatje klopt.
Dankzij de vlotte schrijfstijl en korte hoofdstukken lees je dit verhaal aan hoog tempo. Door de verschillende perspectieven krijgen we een kijk vanuit de gedachtegang van de verschillende personages, geschreven vanuit de derde persoon waardoor je als lezer veel weet maar voldoende spanning aanwezig is. De personages wekken weinig sympathie maar worden realistisch en herkenbaar weergegeven. Rozing toont hiermee – wellicht dankzij zijn job als psychiater – een uitstekend inzicht in de menselijke gedachtegang. Lange en korte zinnen en dialoog wisselen elkaar aangenaam af. Het is vooral genieten van de vele lange filosofische zinnen en citaten. Die zetten de lezer op pauze en doen nadenken. Mooie vergelijkingen maken het verhaal beeldend. Subtiel aanwezige humor verlicht de zwaarte van de onderwerpen.
Erik Rozing heeft met ‘Staat van ontkenning’ een vlotte roman geschreven die aangenaam is om te lezen maar ook maatschappelijk relevant is. Overeenkomsten met de actualiteit bewijzen dat een degelijke aanpak van klimaat en andere problematieken urgent is. Tijd om uit onze staat van ontkenning te treden.
Dankzij de vlotte schrijfstijl en korte hoofdstukken lees je dit verhaal aan hoog tempo. Door de verschillende perspectieven krijgen we een kijk vanuit de gedachtegang van de verschillende personages, geschreven vanuit de derde persoon waardoor je als lezer veel weet maar voldoende spanning aanwezig is. De personages wekken weinig sympathie maar worden realistisch en herkenbaar weergegeven. Rozing toont hiermee – wellicht dankzij zijn job als psychiater – een uitstekend inzicht in de menselijke gedachtegang. Lange en korte zinnen en dialoog wisselen elkaar aangenaam af. Het is vooral genieten van de vele lange filosofische zinnen en citaten. Die zetten de lezer op pauze en doen nadenken. Mooie vergelijkingen maken het verhaal beeldend. Subtiel aanwezige humor verlicht de zwaarte van de onderwerpen.
Erik Rozing heeft met ‘Staat van ontkenning’ een vlotte roman geschreven die aangenaam is om te lezen maar ook maatschappelijk relevant is. Overeenkomsten met de actualiteit bewijzen dat een degelijke aanpak van klimaat en andere problematieken urgent is. Tijd om uit onze staat van ontkenning te treden.
1
Reageer op deze recensie