Een verhaal vol menselijkheid en met een krachtige boodschap

De levenslustige Willowdean Dickson is vastbesloten om haar gewicht niet in de weg te laten staan van haar geluk. Zelfverzekerd eist ze haar plekje in de wereld op, maar soms slaat de onzekerheid onverbiddelijk toe. Ze heeft al langer een oogje op haar knappe collega Bo en is dan ook blij verrast als de gevoelens wederzijds blijken te zijn. Verrassend genoeg kraakt net zijn genegenheid haar zelfvertrouwen en uit schaamte houdt ze hem op een afstand. Willowdean beseft dat het zo niet verder kan en in een ultieme poging om de strijd aan te gaan met al haar onzekerheden, schrijft ze zich in voor de plaatselijke schoonheidswedstrijd. Haar deelname plaatst haar voor de grootste emotionele uitdaging ooit, zeker als ze ongewild uitgroeit tot een voorbeeld voor heel wat leeftijdsgenoten.  

De opzet van een buitenbeentje die zich waagt aan een schijnbaar onhaalbare onderneming en uiteindelijk vriend en vijand verbaast keert vaker terug in verhalen. In het geval van Dumplin', het tweede boek van Amerikaanse auteur Julie Murphy, dekt het uitgangspunt de lading niet. Het verhaal overstijgt algauw het gegeven van de zwaarlijvigheid en haalt kwesties aan waar veel lezers zich in zullen terugvinden, ongeacht hun leeftijd of achtergrond. Murphy schopt stevig tegen de schenen van de hedendaagse maatschappij en de absurde ideeën van het perfecte lichaam die het uitdraagt. Jezelf durven zijn in een wereld die dat heel moeilijk maakt, dat is waar Dumplin' over gaat.  

De belangrijkste waarde van Dumplin' zit dieper verscholen in de psyche van Willowdean en de relatie met haar omgeving. Geen perfecte vriendschappen hier, wel menselijke relaties en de moeilijkheden en pijn die ze soms met zich meebrengen. De onzekerheid en schaamte onthullen ook heel wat kantjes van Willowdeans karakter en de manier waarop ze die uitwerking hebben op haar familie en vrienden. Zo delen zij en beste vriendin Ellen al jarenlang lief en leed, maar dat maakt hun band niet ongevoelig voor jaloezie. Het zijn vooral haar afgunst jegens Ellen en de onbewuste neiging om te veel te focussen op haar eigen problemen waardoor Willowdean soms de gevoelens van anderen over het hoofd ziet en haar dierbaren bijgevolg ook kwetst. Het is deze echtheid en menselijkheid die Dumplin' naar een hoger niveau tilt.  

Voor een boek dat als ondertitel Doe het groots, of doe het niet draagt, valt de plot zelf wat magertjes uit. Een duidelijke spanningsopbouw ontbreekt en veel ontwikkelingen zijn te voorspelbaar om de lezer echt vast te grijpen. Deze narratieve leegte wordt wel moeiteloos overbrugd door een vlotte schrijfstijl die je in recordtempo naar het einde brengt. Dumplin' is een boek vol menselijkheid en met een pracht van een boodschap die niet luid genoeg kan weerklinken.