Een zeer ruwe diamant

De twee koninkrijken Myriad en Troika hebben er alles aan gedaan om de begaafde Tenley voor zich te winnen. Net voor haar gewelddadige dood zweert ze trouw aan Troika, het rijk van licht en liefde. Dit betekent dat haar geliefde Killian eensklaps tot vijand wordt gebombardeerd. Met een gebroken hart probeert Tenley haar draai te vinden in deze nieuwe wereld en leert ze omgaan met de verantwoordelijkheid die op haar schouders rust. Ze weigert aan haar onzekerheden toe te geven, maar ontdekt algauw dat niet iedereen haar goedgezind is en het niet eenvoudig is om vriend van vijand te onderscheiden.  

Eerste leven, het eerste deel van de boekenreeks ‘Everlife’ van Gena Showalter ging gebukt onder een rommelige vertelstructuur en een te hoge dosis voorspelbaarheid. Het vervolg Levensbloed, uitgegeven door HarperCollins Young Adult en vertaald door Irene Paridaans, is op het eerste gezicht meer geordend met de focus op Tenley en de manier waarop ze omgaat met de voorgeschotelde uitdagingen en de mensen om haar heen. Anders dan in het eerste deel laat Showalter de romantische perikelen niet te veel overheersen en laat zo meer ruimte aan het verhaal. Haar schrijfstijl is vlot en durft tegelijkertijd al eens buiten de gangbare lijntjes treden.  

Twijfel is een verraderlijk schepsel. Het kruipt naar binnen, slaat zijn tenten op en vernielt alles.   

Toch woelt ook in dit tweede deel chaos. Het lijkt alsof Showalter na een weliswaar intense brainstorm vergeten is om de verhaalstof te filteren en te structureren waardoor enige vorm van overzicht ontbreekt. Daarbovenop zijn er heel wat ontwikkelingen die bezwaarlijk logisch genoemd kunnen worden. Zo is het een raadsel waarom Tenley als groentje vrijwel meteen heel wat verantwoordelijkheid krijgt tijdens belangrijke en gevaarlijke missies. In combinatie met het zeer hoge vertelritme en bijhorend gebrek aan tijdbesef overheerst de verwarring.  

Een tweede pijnpunt zijn de personages. Hoofdpersonage Tenley is haast mechanisch uitgewerkt en roept met haar onverklaarbare voorliefde voor getallen steevast ergernis op. Daarnaast heb je nog een tiental vage nevenpersonages die schijnbaar willekeurig komen aandraven en die zich enkel van elkaar onderscheiden door middel van hun naam. Dit alles maakt dat de sympathie beperkt blijft en ingrijpende gebeurtenissen weinig emoties weten los te weken.  

Eerste leven pakte uit met een boeiende opzet over het leven en de dood en de vraagstukken die daaraan verbonden zijn. Jammer genoeg verzinkt ook deze thematiek in de chaos die het verhaal is en speelt het slechts een kleine rol in het grotere geheel.  

Toch zal Levensbloed niet snel in de vergetelheid geraken. Het boek roept qua opzet weinig tot geen associaties op met andere Young Adult-verhalen, een bewonderenswaardige prestatie gezien het grote aanbod. Net zoals het eerste deel is dit verhaal een ruwe diamant die veel sterker zou kunnen schitteren mits het nodige schrapwerk en verfijning. Ondanks alle minpunten zorgt de afsluitende cliffhanger voor voldoende interesse om uit te kijken naar het derde deel.