Valt hier iets te eten?

In dit prentenboek bonst er iemand ’s avonds op de voordeur van de kinderboekenschrijfster. Het is de wolf die klaagt over het feit dat wolven altijd de slechteriken zijn. Elk boek staat er vol mee! Daar moet verandering in komen. De schrijfster denkt lang na en komt dan met een oplossing. Samen gaan ze aan het werk. Maar de uitkomst is anders dan ze verwacht.  

Het boek ziet er fris en aantrekkelijk uit. Op de kaft staat een wolf die een aantal konijntjes knuffelt. De konijntjes kijken gelukzalig. De wolf oogt door zijn witte kraag ook onschuldig. Het verhaal valt letterlijk direct met de deur in huis: er wordt aangeklopt bij de kinderboekenschrijfster. Enkele griezelige kinderboekenpersonages staan op de stoep. Griezels als de reus, de heks en het spook willen verandering. Er moet iets aan hun slechte imago gedaan worden. Ze willen dat iedereen hen leuk gaat vinden. Hier kan de schrijfster iets aan doen. De schrijfster denkt er de hele nacht over na hoe ze de wolf kan helpen. ‘De nachten van schrijvers zijn onrustig, want hun personages spoken altijd door hun hoofd.’ De schrijfster gaat aan de slag met het imago en het gedrag van de wolf, dompelt hem bijvoorbeeld onder in een warm bad en laat hem ontspanningsoefeningen doen. Maar dan neemt het verhaal een verrassende wending.  

De boze wolf lust geen konijntjes is een grappig en vrolijk verhaal met daarbij passende tekeningen. De vele details, zoals de teennagels van de wolf en de konijntjes die om een hoek kijken, maken het een prachtig prentenboek. De illustraties van Annick Mason zijn soms paginavullend, soms kleiner. Dit geeft een grappig effect. De kleuren zijn zacht waardoor de wolf nog liever uitkomt. De stijl is een beetje karikaturaal. Ze sluiten goed aan bij de tekst van Christine Naumann-Villemin die vaak over sprookjesachtige dingen schrijft. Kinderen die van humor houden zullen er erg van genieten, omdat er veel grappige dingen op de tekeningen te zien zijn en het verhaal anders is dan verwacht. Deze onverwachte wending zal kleine, wat banger aangelegde kinderen misschien wel laten schrikken.  

Dit prentenboek past erg goed bij de aanstaande Kinderboekenweek. Het thema ‘griezels’ is op een grappige manier behandeld. Ook is het leuk dat het werk van een kinderboekenschrijver als onderwerp gekozen is. Iets om ook apart aandacht aan te besteden in lessen of gesprekjes met kinderen.  

Het boek is geschikt voor (niet bange) kinderen in de leeftijd van vijf jaar. Bij het voorlezen kan de voorlezer er samen met het kind veel plezier aan beleven.