Wat een pauw allemaal teweeg kan brengen…

In Duitsland is Der Pfau van Isabel Bodgan al een groot succes. De debuutroman won in 2017 de Deutscher Hörbuchpreis Hörkules en stond lange tijd op de bestsellerlijst. De Duitse recensenten waren lovend. Een sprankelende roman, humoristisch, wat wil je nog meer? Dankzij de vertaling van Bonella van Beusekom in opdracht van Ambo Anthos Uitgevers, kunnen ook alle Nederlandstalige lezers nu van deze debuutroman genieten. Hoort De pauw ook thuis in onze bestsellerlijsten?

De opzet voorspelt in ieder geval een komische vertelling. Op een groot, afgelegen landgoed in Schotland wonen lord en lady McIntosh, die hun cottages verhuren om het onderhoud en hun werknemers te kunnen bekostigen. Hun gasten zijn meestal erg te spreken over hun verblijf en zien de ongemakken van slecht te verwarmen en – eerlijk is eerlijk – zwaar verouderde huisjes graag door de vingers. Heerlijk tot rust komen, dat is wat vakantiegangers hier zoeken. Geen ideale plek dus voor een teambuildingsuitje van een stelletje stijve bankiers, zou je zeggen. Juist dat is waar de roman over gaat: het wel en wee van vier mannelijke bankiers, hun vrouwelijk afdelingshoofd en de ingehuurde kokkin en psychologe tijdens een lang weekend, afgesneden van hun dagelijkse comfort, inclusief een telefoon- en wifiverbinding. Lekker primitief dus!

Dit simpele idee is al genoeg voor een hoop hilariteit. Natuurlijk heeft niemand zin in de zweverige activiteiten die de psychologe voorstelt. Een boot tekenen? Hutten bouwen? Moet dat écht? Iedereen heeft zo zijn eigen redenen om zich niet bloot te willen geven in het bijzijn van collega’s. Rachels baas heeft haar niet voor niets deze klus in de maag gesplitst in plaats van zelf te gaan – hij wist al dat vooral afdelingshoofd Liz een lastig figuur is. Een stroomuitval terwijl Liz juist naakt in bad ligt, de stijve Bernard die uit het stapelbed valt omdat hij zo voorzichtig is juist omdat hij niet wil dat iemand ziet hoe slecht hem de klauterpartij afgaat… Al dit soort ietwat flauwe voorvallen zorgen voor een glimlach op je gezicht. Echte grote verrassingen zijn deze situaties niet, maar het blijft leuk.

De titel van het boek is natuurlijk raadselachtig – wat heeft een pauw immers met het geheel te maken? Bogdan gebruikt het gegeven van een gestoorde pauw om alle losse verhalen aan elkaar te breien en om de nodige ironie in de roman te stoppen. Een van de pauwen is gek geworden en valt nu alles aan wat blauw is. Hierdoor beschadigt hij de auto van afdelingshoofd Liz. Lord en lady McIntosh zijn bang voor problemen en de lord besluit om de pauw toch maar neer te schieten, diep in het bos, zodat niemand het merkt. Tijdens een wandeling van de bankiers lijkt het erop dat hun hond Merlyn de pauw heeft gedood en zij vrezen op hun buurt weer voor gedoe. Het grote liegen kan beginnen! Iedereen in het verhaal weet iets, maar omdat ze niet met elkaar praten, is er niemand die het hele verhaal kent. Richting het einde wordt duidelijk dat het allemaal op een hilarische manier uit de hand zal gaan lopen.

Het grappigste is dat de bankiers er tijdens een werksessie achter komen hoe belangrijk communicatie is. Ze bedenken een beter systeem om ervoor te zorgen dat ze na dit weekend op het werk dit inzicht kunnen inzetten zodat kennis niet bij één persoon blijft hangen. De lezer weet dan allang dat iedereen van alles voor elkaar verzwijgt. Tot op de laatste pagina ontstaan er situaties waarbij duidelijk wordt dat leugens vaak toch uitkomen of anders voor vreemde situaties zorgen.

Wat wel jammer is, is dat het boek halverwege veel van de hilariteit kwijtraakt en dat er scènes inzitten die niet goed te plaatsen zijn. Zo gaan Andrew, David en Rachel richting het einde naakt een whirlpool in. Dat is al vreemd, aangezien ze zich nog altijd figuurlijk gezien niet bloot willen geven, maar hun gedrag daar is nog veel aparter. Andrews meest kenmerkende eigenschap was duidelijk zijn liefde voor en verknochtheid aan zijn vrouw. Sterker nog, een collega ging weg bij zijn vriendin toen hij besefte dat hij een relatie als die van Andrew wilde. Hoe gek is het dan om te lezen dat Andrew het heel opwindend vindt om met een homoseksuele man en een knappe vrouw samen te zijn en hen zogenaamd per ongeluk aan te raken. Dat past absoluut niet bij zijn schuchtere karakter. Hierna valt Bogdan steeds meer in herhaling door situaties samen te vatten waar de lezer allang van op de hoogte was en dit een pagina’s verderop nog maar eens te doen. De klapper van de laatste pagina maakt gelukkig veel goed, maar het niveau van het begin van het boek blijft ver te zoeken.