De dame des doods verkondigt.....

Voorspellingen van een helderziende kunnen voor onrust in je hoofd zorgen als je erin gelooft. Is het toeval dat deze uitkomen of zijn het voldongen feiten? Wanneer ze uitkomen maakt dit je dan kwetsbaar of juist niet? Vragen waar zo één, twee, drie geen antwoord op te geven is. In Dat ene moment brengen terloops gezegde woorden heel wat teweeg en maken dat mensen onbewust angstig worden en hun leven anders gaan inrichten.

Liane Moriarty is een succesvolle Australische schrijfster en meerdere boeken van haar zijn verfilmd tot tv-series. Haar verhalen beginnen mysterieus, zitten vol drama en (kwetsbare) vrouwen. Onderkoelde humor is een van haar handelskenmerken en komt goed tot zijn recht in Dat ene moment.

Doodsoorzaak en leeftijd waarop passagiers sterven
Een vrouw op leeftijd voorspelt, tijdens een vertraagde vlucht, de doodsoorzaak en leeftijd waarop de passagiers zullen sterven. Het veroorzaakt onrust en onbegrip aan boord door de stellige manier waarop ze dit verkondigt. Het leven van meerdere mensen verandert hierdoor, omdat de voorspelling hen onzeker maakt. Moeten ze deze geloven of negeren? Als de eerste passagier een paar weken later sterft, wordt er op sociale media bijgehouden wie er dood zijn gegaan. Daarnaast willen een aantal passagiers deze ‘dame’ opsporen die al gauw de naam ‘Dame des Doods’ krijgt.

Als het verhaal begint komt het in eerste instantie vreemd op je over. Een onbekende vrouw die terloops met voorspellingen strooit over iemands overlijden. Bloemrijk wordt een dame beschreven die niemand aan boord van het vliegtuig heeft zien komen en in de beschrijvingen op niemand van de andere passagiers lijkt. Het is net of ze onzichtbaar is, zo onopvallend is ze. Je voelt je betrokken bij deze vrouw, doordat ze zich regelmatig tot jou als lezer richt. “Er was die dag iets niet in orde met me. Maar dat wist je al, geloof ik.“

Als de eerste voorspellingen uitkomen ..
Deze raadselachtige figuur leer je, mede door flashbacks, stukje bij beetje kennen. Aan de hand van steeds wisselende perspectieven leer je een aantal passagiers kennen. Het zijn herkenbare mensen met hun fouten, gebreken en onzekerheden. Personages worden langzaam geïntroduceerd en beschreven situaties doen mij regelmatig glimlachen.

Moriarty heeft een beschrijvende en uitweidende stijl. Deze verliest zijn effect door de soms lange zinnen. Op het moment dat de eerste voorspellingen uitkomen, neemt de heimelijke angst en twijfel van de passagiers toe. Op deze manier zorgt de auteur voor een toenemende spanningsboog, opgebouwd met de hulp van verschillende prikkelende cliffhangers. Door het boek heen keren verschillende thema’s als rouwverwerking, verdriet en bang zijn voor de toekomst terug.

Dat ene moment is een indringend verhaal waarin mensen zich gaan gedragen naar een voorspelling, omdat zijzelf en anderen hun leven overwegen en willen veranderen. Het is belangrijk te weten, wanneer jij op jouw intuïtie kunt vertrouwen en wanneer je je natuurlijke instincten kunt negeren.

Deze recensie verscheen eerder op Boekenkrant.