Boek vol inmaakinspiratie

De inmaaktuin van Jo Turner heeft als ondertitel 365 dagen uit eigen tuin eten. Alleen moet je deze zin niet al te letterlijk nemen. In de wintermaanden groeit er bijna niets in de moestuin, op misschien wat winterbloemkool, winterprei en boerenkool na die allen winterhard zijn. Waarschijnlijk zijn er nog wel meer soorten, maar dat is voor inmaken minder belangrijk. De zomermaanden is een fijne tijd om in te maken, daar er dan altijd veel tegelijk oogstrijp is. Courgettes, augurken, komkommers, tomaten, sperziebonen, aardbeien, pruimen en nog veel meer groente en fruit zijn geschikt om in te maken. Bij de zojuist genoemde soorten is de diepvries een optie om te bewaren. Maar inleggen in zuur of jam maken is gezellig om te doen, en altijd leuk om iemand een potje cadeau te geven.

Turner heeft de liefde voor het inmaken met de paplepel ingegoten gekregen in oma’s keuken. Hier werden groenten en fruit uit eigen boomgaard verwerkt tot heerlijke eindproducten. Voor haar zijn er twee manieren om een inmaaktuin te creëren; het indelen en planten op rassen voor specifieke doeleinden of de laissez-faire-benadering. Hierbij plant je gewoon wat leuk en lekker lijkt, een methode die ik zelf al jaren volg. Ze geeft in het boek summiere suggesties over soorten, groei- en zaaitips. Daarnaast is er een kort hoofdstuk gewijd aan de basis van tuinieren.

De inmaaktuin bevat vijf hoofdstukken die elk met een tweetal fel gekleurde pagina’s beginnen. Het boek is fraai vormgegeven en bij alle genoemde groente- en fruitsoorten staat een mooie gekleurde illustratie van Ashlea O’Neill.
Het begint met een uitleg over inmaken en hoe je kan conserveren door middel van wecken of de waterbadmethode. Turner waarschuwt voor het veilig bewerken van de producten, daar op de buitenkant van de meeste etenswaren sporen van de bacterie die botulisme kan veroorzaken voorkomen. Iets waar het Voedingscentrum ook voor waarschuwt. Ze geeft tips waar je op moet letten bij het inmaken, dat de zuurgraad belangrijk is en dat steriliseren van de potten serieus genomen moet worden.

Dan volgt het hoofdstuk met ingemaakte groenten en bijbehorende recepten waar ik het bread and buttter-tafelzuur (courgette, ui), ingelegde bieten en wortels, zonsondergangszuurkool en Giardiniera (tafelzuur met verschillende groenten) uit gemaakt heb. Na ongeveer twee weken zijn de maaksels klaar en na opening moeten ze in de koelkast bewaard blijven. Ik kan haast niet wachten om de puree van geroosterde tomaten, ingelegde paprika’s en paprika’s op olie te maken, maar dit moet wachten tot ze oogstrijp zijn in de tuin.
Na de groenten volgt er een hoofdstuk over fruit inmaken. Heb je zelf appelbomen, denk dan eens aan het maken van een appeltaartvulling of appel- of sinaasappelgelei. Een abrikozenchutney, ingemaakte kersen, kruisbessenjam, frambozenazijn en aardbeien of aardbeienrabarberjam mogen niet ontbreken in de voorraadkast. Deze is hier al lekker gevuld met allerlei gemaakte recepten uit het boek.

In het laatste hoofdstuk staat een beknopte samenvatting van de informatie van genoemde soorten die door het hele boek staan. Wat makkelijk is om even snel op te zoeken waar iets voor te gebruiken is, waar het bij past, bewaarmethodes en gebruikte waterbadtijden.
Het is handig om azijn, pectine, suiker en citroenzuur of citroensap in huis te hebben. En potjes kun je makkelijk sparen en wegzetten tot gebruik.

De inmaaktuin is een boek vol inspiratie en recepten van zaaien tot het inmaken van groenten en fruit, waarbij Turner diverse adviezen geeft om een beter resultaat te krijgen.

Deze recensie verscheen eerder op boeken-cast.