Kracht van vertelde verhalen

Met De verhalenverzamelaar neemt Evie Woods je mee op reis door het mystieke Ierland waar op het platteland het geloof in feeën en wisselkinderen nog sterk aanwezig is onder de bewoners. Volgens dit diepgewortelde Ierse bijgeloof mag je niet bouwen op plaatsen waar een meiboom of feeënfort zou zijn en worden er wegen onder druk van de plaatselijke bevolking omgelegd. Alles om te voorkomen dat er een vloek wordt uitgesproken.

Bijzondere ontmoetingen
Een artikel in een Ierse krant over de meidoorn zorgt voor een spontane beslissing bij Sarah om naar Ierland te vliegen. Deze meidoornboom zou een ontmoetingsplek voor feeën zijn. Eenmaal daar vraagt ze zich af wat ze er doet, maar het toeval zorgt voor een meelevende hotelreceptionist die haar naar Thornwood brengt. Hier huurt ze een kleine cottage en ontmoet meerdere mensen die haar met open armen ontvangen. Tijdens een wandeling doet zij een bijzondere ontdekking in een holle boom; een oud leren dagboek. Deze vondst neemt haar 100 jaar mee terug in de tijd van Anna, een boerendochter. Ze leert haar kennen via de door Anna opgeschreven verhalen over bijzondere ontmoetingen.

Openstaan voor magie
De verhalenverteller is een ontroerend boek met twee steeds wisselende verhaallijnen. Die van Anna begint in 1910 in Thornwood en die van Sarah honderd jaar later in New York. Het leven van beide vrouwen is totaal verschillend, maar heeft veel overeenkomsten. De achttienjarige Anna moet nog ontdekken hoe het leven in elkaar zit, maar is vastberaden zich niet te laten kisten door moederlijke adviezen en haar eigen koers te varen. Ze weet wat verlies is en voelt zich gekweld door schuldgevoelens. Sarah is gekwetst door de liefde, maar leert haar leven weer op de rit te krijgen in het vriendelijke dorpje. Mensen hebben nog wat voor elkaar over en delen alles bij schaarste. Beide vrouwen staan open voor de magie van mythische verhalen en gebeurtenissen.

Gebruik Ierse woorden
Het verhaal geeft een mooi inkijkje in hoe het leven zich 100 jaar geleden in Ierland afspeelde. Zoals de macht van de landheer die neerkijkt op de arbeider en neemt wat hij wil, komt duidelijk naar voren. De auteur versterkt de sfeer door het gebruik van Ierse woorden als Poitín, zelfgestookte drank. En de uitleg over Piseogs, een soort bijgeloof waarbij je bepaalde rituelen in acht moest nemen om ongeluk af te weren versterkt het tevens. Met mooie metaforen weet Woods de lezer te betoveren. “De nachtelijke rijp klampt vast aan het gras en het was alsof iemand magisch glinsterend feeênstof over het land had gesprenkeld.” Een beschrijving die toepasselijk is op dit meeslepende boek.

Reis door de tijd
De verhalenverzamelaar is een reis door de tijd, met diepgang door de inzichten die de hoofdpersonages verwerven. Ze zijn veerkrachtig en in de bloei van hun leven. Woods weet het verhaal van Anna naadloos in dat van Sarah te passen. De kracht die door hun vertelde verhalen naar boven komt straalt verbondenheid en energie uit.
Deze recensie verscheen eerder op Boekenkrant.