Lezersrecensie
Magische wereld vol politieke spelletjes
Shannon (S.A.) Chakraborty (1985) is een Amerikaanse auteur die historische fantasy en speculatieve fictie schrijft. Ze debuteerde in 2017 met het eerste deel, De bronzen stad, van de trilogie Daêvabad. Deze schreef zij na het afronden van haar studie geschiedenis over het Midden-Oosten en internationale betrekkingen. De zilveren rivier bevat een vijftiental verschillende korte verhalen die op chronologische volgorde verteld worden. In deze nog niet eerder gepubliceerde gebeurtenissen komen bekende en onbekende personages uit de magische wereld van Daêvabad voor. Het boek is vertaald door De Vertaalzusjes. Van de Daêvabad-trilogie is door Netflix een tv serie gemaakt.
In haar voorwoord legt Chakraborty uit hoe zij tijdens haar werk aan de trilogie startte aan parallelle queesten en scènes schreef die hielpen de boeken beter te maken. Ze werkte aan het uitwerken van de onderlinge relaties tussen de hoofdpersonages die later een plekje kregen in het verhaal. Tijdens de coronacrisis kreeg ze geen pen op papier en hielpen de reeds geschreven voorvallen om weer vertrouwen te krijgen in het starten van een nieuw project. Een aantal van die verhalen staan nu in De zilveren rivier.
Boven elke vertelling staat de naam van het hoofdpersonage en of het spoilers voor een van de drie delen bevat. Natuurlijk is het verstandiger om De bronzen stad, De koperen koning en Het gouden rijk eerst te lezen, voordat je in De zilveren rivier begint. Maar twijfel je, omdat het best dikke pillen zijn, dat is dit boek een heerlijk, soms sprookjesachtig voorproefje van wat je te wachten staat in de Daêvabad-trilogie. Ik ben er warm voor gelopen en ze staan te pronken in mijn kast. Ik ga eindelijk beginnen met het eerste deel en ben over de streep getrokken door het lezen van deze compilatie verhalen uit de Daêvabad wereld. Voorlopig mag je mij niet storen.
Chakraborty laat je genieten met haar meeslepende, vlotte verhalen en doet je verlangen naar meer. Ondanks dat ze vrij kort zijn, en voor mij onbekende woorden en personages bevatten, kwam ik toch snel in de verhalen. De betekenis van de termen konden makkelijk uit de volgende zin gehaald worden. Net zoals bij de trilogie heeft dit boek een hardcover met een bedrukt boekblok en een oosters aandoende afbeelding. De omslag past mooi bij de andere boeken.
Chakraborty heeft een beschrijvende stijl met veel aandacht voor de rijk versierde, kleurrijke kleding, de genezende magie van nahids en de aangelegde paleistuin. De bloemrijke manier waarop ze de aanblik van water, dat kostbaar is voor een Djinn, omschrijft is ontzettend mooi.
“Op een nacht als deze, wanneer een enorme cluster sterren zich over de donkerblauwe hemel uitstrekt, als een met juwelen behangen jarretel, weerspiegelt in de glinsterende bewegingen van het gitzwarte water dat eronder prijkt.”
Chakraborty weet de lezer een sfeervol en magisch inkijkje te geven in de (vijandige) wereld van djinns en nahids. Ze geeft interessante achtergrondinformatie over personages die geleerd hebben dat djinns niet te vertrouwen zijn, het leven aan het hof en de innerlijke emotionele strijd van mensen, nahids en djinns. Het nodig hebben van bondgenoten om politieke intriges te laten slagen.
“Deze plek, dit paleis vreet mensen van binnenuit. Het pakt al het goede en zachtaardige in je hart en verandert het in steen.”
Tijdens het lezen van De zilveren rivier waan je je in Oosterse sferen en wordt de lezer meegenomen in een magische wereld vol politieke spelletjes waarin emotionele dilemma’s eerder regel dan uitzondering zijn.
Deze recensie verscheen eerder op Boeken-cast.
In haar voorwoord legt Chakraborty uit hoe zij tijdens haar werk aan de trilogie startte aan parallelle queesten en scènes schreef die hielpen de boeken beter te maken. Ze werkte aan het uitwerken van de onderlinge relaties tussen de hoofdpersonages die later een plekje kregen in het verhaal. Tijdens de coronacrisis kreeg ze geen pen op papier en hielpen de reeds geschreven voorvallen om weer vertrouwen te krijgen in het starten van een nieuw project. Een aantal van die verhalen staan nu in De zilveren rivier.
Boven elke vertelling staat de naam van het hoofdpersonage en of het spoilers voor een van de drie delen bevat. Natuurlijk is het verstandiger om De bronzen stad, De koperen koning en Het gouden rijk eerst te lezen, voordat je in De zilveren rivier begint. Maar twijfel je, omdat het best dikke pillen zijn, dat is dit boek een heerlijk, soms sprookjesachtig voorproefje van wat je te wachten staat in de Daêvabad-trilogie. Ik ben er warm voor gelopen en ze staan te pronken in mijn kast. Ik ga eindelijk beginnen met het eerste deel en ben over de streep getrokken door het lezen van deze compilatie verhalen uit de Daêvabad wereld. Voorlopig mag je mij niet storen.
Chakraborty laat je genieten met haar meeslepende, vlotte verhalen en doet je verlangen naar meer. Ondanks dat ze vrij kort zijn, en voor mij onbekende woorden en personages bevatten, kwam ik toch snel in de verhalen. De betekenis van de termen konden makkelijk uit de volgende zin gehaald worden. Net zoals bij de trilogie heeft dit boek een hardcover met een bedrukt boekblok en een oosters aandoende afbeelding. De omslag past mooi bij de andere boeken.
Chakraborty heeft een beschrijvende stijl met veel aandacht voor de rijk versierde, kleurrijke kleding, de genezende magie van nahids en de aangelegde paleistuin. De bloemrijke manier waarop ze de aanblik van water, dat kostbaar is voor een Djinn, omschrijft is ontzettend mooi.
“Op een nacht als deze, wanneer een enorme cluster sterren zich over de donkerblauwe hemel uitstrekt, als een met juwelen behangen jarretel, weerspiegelt in de glinsterende bewegingen van het gitzwarte water dat eronder prijkt.”
Chakraborty weet de lezer een sfeervol en magisch inkijkje te geven in de (vijandige) wereld van djinns en nahids. Ze geeft interessante achtergrondinformatie over personages die geleerd hebben dat djinns niet te vertrouwen zijn, het leven aan het hof en de innerlijke emotionele strijd van mensen, nahids en djinns. Het nodig hebben van bondgenoten om politieke intriges te laten slagen.
“Deze plek, dit paleis vreet mensen van binnenuit. Het pakt al het goede en zachtaardige in je hart en verandert het in steen.”
Tijdens het lezen van De zilveren rivier waan je je in Oosterse sferen en wordt de lezer meegenomen in een magische wereld vol politieke spelletjes waarin emotionele dilemma’s eerder regel dan uitzondering zijn.
Deze recensie verscheen eerder op Boeken-cast.
1
Reageer op deze recensie