Lezersrecensie
Gelaagde dark fantasy
Het lied van de zee van de Australische A.G. Slatter is het eerste in het Nederlands vertaalde boek van haar. Deze is gedaan door Maren Mostert. Het verhaal valt onder dark fantasy, wat een subgenre is van zowel gotische fictie als fantasy. De Gotische literatuur ontstond in Europa in de late achttiende eeuw uit de romantische literaire beweging. Deze werd gekenmerkt door gepassioneerde emotie, plezier en tirannie, macabere elementen, een weelderige omgeving en een griezelige sfeer. Gooi er een vleugje magie over heen en laat vervallen landhuizen en vreemde wezens in het verhaal en daar is de gotische (dark) fantasy geboren.
Van Slatter verscheen eerder in het genre gotische fantasy: All The Murmuring Bones, en The Path of Thorns. Slatter heeft diverse prijzen met haar boeken gewonnen, zoals de World Fantasy Award, een Britisch Fantasy Award, een Ditmar, twee Australian Shadow Awards en zeven Aurealis Awards.
Het lezen van de achterflap roept nieuwsgierigheid op naar het verhaal van de eeuwenoude familie O’Malley. Miren is de laatste O’Malley met puur bloed en voor haar oma Aoife niets meer dan een ruilmiddel om aan fortuin te komen. Alleen dáár steekt Miren een stokje voor, nadat zij een aantal brieven van haar moeder Isolde vindt aan haar opa en besluit naar haar op zoek te gaan. Op haar avontuurlijke reis komt ze in aanraking met gevaarlijke wezens die ze weet te misleiden en voor haar eigen doel te gebruiken. Met een kelpie sluit ze een verbond dat haar op haar te volgen pad behulpzaam is. Gaat het haar lukken om de plek beschreven in de brieven te bereiken?
Het lied van de zee wordt verteld door de ogen van Miren O’Malley en is een verhaal in een verhaal. Afwisselend worden er oude sages verteld door haar waarin mythische wezens voorkomen. Het is personage gedreven, waardoor elke nieuwe wending de vertelling versterkt. Hierdoor duurt het even voordat je verbanden legt en in het verhaal zit. Met haar filmische en gedetailleerde schrijfstijl weet Slatter de beelden op het netvlies van de lezer te toveren waardoor je de wereld waarin Miren verkeert voor je ziet. Magische wezens als zeemeerminnen, kelpies, selkies en gedaanteverwisselaars passeren de revue. Het zijn leuke en diverse personages die tot leven komen.
Miren komt over als een ogenschijnlijk argeloos meisje dat volop evolueert door de keuzes en reis die ze maakt. Er komen onverwachte eigenschappen bij haar bovendrijven die je niet verwacht en ze schuwt het gebruik van geweld niet om zichzelf te beschermen op haar verraderlijke reis. De vele nevenpersonages geven kleur aan het verhaal en sommige zorgen voor romantiek of geweld, maar je leert ze niet echt kennen. Het boek heeft een mooi bedrukt boekblok met een blauwwit golvenpatroon. De omslag van de cover is ontzettend mooi om naar te kijken en de betekenis van de mooie zilverkleurige glimmende staart is tegen het einde van het verhaal duidelijk als alle puzzelstukjes op zijn plek zijn gevallen in dit duistere boek.
Het lied van de zee is een magisch tot de verbeelding sprekend en uniek gelaagd verhaal dat volop de ontwikkeling van een jonge vrouw laat zien, waardoor er veel diepgang ontstaat.
Van Slatter verscheen eerder in het genre gotische fantasy: All The Murmuring Bones, en The Path of Thorns. Slatter heeft diverse prijzen met haar boeken gewonnen, zoals de World Fantasy Award, een Britisch Fantasy Award, een Ditmar, twee Australian Shadow Awards en zeven Aurealis Awards.
Het lezen van de achterflap roept nieuwsgierigheid op naar het verhaal van de eeuwenoude familie O’Malley. Miren is de laatste O’Malley met puur bloed en voor haar oma Aoife niets meer dan een ruilmiddel om aan fortuin te komen. Alleen dáár steekt Miren een stokje voor, nadat zij een aantal brieven van haar moeder Isolde vindt aan haar opa en besluit naar haar op zoek te gaan. Op haar avontuurlijke reis komt ze in aanraking met gevaarlijke wezens die ze weet te misleiden en voor haar eigen doel te gebruiken. Met een kelpie sluit ze een verbond dat haar op haar te volgen pad behulpzaam is. Gaat het haar lukken om de plek beschreven in de brieven te bereiken?
Het lied van de zee wordt verteld door de ogen van Miren O’Malley en is een verhaal in een verhaal. Afwisselend worden er oude sages verteld door haar waarin mythische wezens voorkomen. Het is personage gedreven, waardoor elke nieuwe wending de vertelling versterkt. Hierdoor duurt het even voordat je verbanden legt en in het verhaal zit. Met haar filmische en gedetailleerde schrijfstijl weet Slatter de beelden op het netvlies van de lezer te toveren waardoor je de wereld waarin Miren verkeert voor je ziet. Magische wezens als zeemeerminnen, kelpies, selkies en gedaanteverwisselaars passeren de revue. Het zijn leuke en diverse personages die tot leven komen.
Miren komt over als een ogenschijnlijk argeloos meisje dat volop evolueert door de keuzes en reis die ze maakt. Er komen onverwachte eigenschappen bij haar bovendrijven die je niet verwacht en ze schuwt het gebruik van geweld niet om zichzelf te beschermen op haar verraderlijke reis. De vele nevenpersonages geven kleur aan het verhaal en sommige zorgen voor romantiek of geweld, maar je leert ze niet echt kennen. Het boek heeft een mooi bedrukt boekblok met een blauwwit golvenpatroon. De omslag van de cover is ontzettend mooi om naar te kijken en de betekenis van de mooie zilverkleurige glimmende staart is tegen het einde van het verhaal duidelijk als alle puzzelstukjes op zijn plek zijn gevallen in dit duistere boek.
Het lied van de zee is een magisch tot de verbeelding sprekend en uniek gelaagd verhaal dat volop de ontwikkeling van een jonge vrouw laat zien, waardoor er veel diepgang ontstaat.
1
Reageer op deze recensie