Pikante fantasy vol passie

Kerri Maniscalco heeft altijd al een fascinatie voor gotische omgevingen gehad. Deze werd gevormd doordat zij opgroeide in een semi-spookhuis buiten New York City. Vanaf het begin van de trilogie Koninkrijk der zonden wilde ze een verhaal schrijven over iedere prins van de zeven cirkels uit deze reeks. Met Het spel der zonden heeft Maniscalco een standalone geschreven, opgebouwd rondom demonenprins Afgunst uit deze trilogie en komen andere bekende personages hierin terug. Het boek is opgedragen aan degenen die houden van vreselijke verdorven sprookjes. Anne-Marieke Buijs schreef de vertaling.

Het is een verhaal geworden vol erotische momenten en de auteur neemt geen blad voor de mond in hoe de liefde bedreven wordt. Haar schrijfstijl is af en toe zelfs wat aan de vunzige kant. Obsceen gedrag is eerder standaard dan uitzondering bij de personages waarmee Afgunst en Camilla mee in aanraking komen.

In Spel der zonden volgen we Camilla die door een akelig heerschap gechanteerd wordt, als haar pad dat van Afgunst kruist. Hij is verwikkelt in een vreemd, gevaarlijk spel met Faekoning Lennox. Een uitdagend spel met onbekende deelnemers. Hun ontmoeting zorgt ervoor dat ze samen zijn queeste verder ondernemen, ieder met zijn eigen doel. Het voert hen naar een schimmige onderwereld. Een duistere wereld vol ondeugden, waar list en bedrog hoogtij vieren en onze hoofdpersonages een ware strijd moeten voeren om te overleven. Aan wat voor spel ze precies deelnemen is in het begin niet helemaal duidelijk, wel dat het gevaarlijk kan worden en ze op de proef worden gesteld doordat er een tijdslimiet is gesteld.

Voorin het boek is een zwart-wit tekening opgenomen, waarin het Koninkrijk van de Verdorvenis met zijn zeven cirkels en bijbehorende Huizen is opgenomen. Dit geheel schept enigszins duidelijkheid over de betrokken personages en het Huis waartoe de zeven prinsen behoren. Ik heb de trilogie Het koninkrijk der zonden niet gelezen en miste zo wel wat van de wereldopbouw, personages en uitleg hierover. Met de vele spicy scènes werden mijn zintuigen overdonderd. Ze duren bladzijden lang om zo voor vertier van de lezer te zorgen. Dacht de auteur op deze manier zonder al teveel moeite een lekkere dikke pil te schrijven? Het haalt alleen maar de reeds opgebouwde normale, dus niet erotische, opwinding uit het verhaal. Een beetje minder was wellicht beter geweest. Helaas wordt zo ook de vaart uit het verhaal gehaald. Spanning moet iedere keer weer opnieuw opgebouwd worden, want er zijn best wel veel spannende momenten. Smaken verschillen natuurlijk en waarschijnlijk voelt niet iedereen dit zo op deze wijze.

De dynamiek in dit fantasyverhaal komt van de mysterieuze, onverschrokken Camilla en de trotse Afgunst. Allebei hebben ze hun geheimen waar ze niet voor uit willen/durven komen. Het zijn leuke protagonisten waartussen het flink knettert en het spelletje van aantrekken en afstoten van goed voelbaar is. Ze houden vast aan hun eigen voornemens en dat zorgt voor bijzondere veranderingen en hoogtepunten.

Het plot zit vol verrassende wendingen door de raadsels die door ons duo opgelost moeten worden. Geheimen sluimeren op de achtergrond om tegen het einde onthuld te worden en voor extra ontwikkelingen te zorgen. De nadruk in het verhaal ligt niet alleen op onzedig gedrag, maar tevens op het saaie en voorspelbare gedrag van mensen. En jammer genoeg, dat vrouwen door een man getemd moeten worden. Iets wat niet past in de huidige tijd.

Het spel der zonden is duidelijk een zeer passioneel en pikant verhaal vol lustscènes waar de vonken en grove woorden vanaf spatten. Iets waar niet iedereen door gecharmeerd is.

Deze recensie verscheen eerder op Boeken-cast