Raadsels en verwarring in eerste deel nieuwe serie

Zou jij de omgeving waarin je leeft willen verruilen voor die van je lievelingspersonage in jouw favoriete boekenserie? “Als er genoeg mensen in iets geloven, wordt het dan niet echt?”
Rae die ongeneeslijk ziek is, wordt deze mogelijkheid geboden in Lang leve het kwaad. Zij grijpt deze kans met beide handen aan en komt terecht in het land van Eymar, waar een wrede koning heerst. Dit is een van haar lievelingspersonages, omdat hij haar een ongekende woede laat zien. Hij kan terugvechten, zij niet tegen de kanker. Om terug te kunnen keren naar haar eigen leven en beter te worden moet zij in de oranjerie van het Paleis op de Rand de ‘Bloem van Leven en Dood’ vinden en mee terugnemen naar haar wereld. Zij beleeft diverse avonturen in de rol van het schurkenpersonage, Dodelijke Schoonheid. Haar herwonnen vrijheid maakt dat Rae deze wereld naar haar hand wil zetten. Het leven aan het hof is vreemd en angstaanjagend en ze weet daar mensen voor zich te winnen die mét en voor haar strijden.

Verhaal in een verhaal
Lang leve het kwaad is het eerste deel in de nieuwe fantasy-trilogie Tijd van ijzer van Sarah Rees Brennan. De vertelling komt langzaam op gang en tegenstellingen tussen goed en kwaad komen tot uitdrukking in karakters en kleding. Het is een verhaal in een verhaal en vertelt hoe Rae de onwerkelijke samenleving waarin ze terecht is gekomen verandert door de keuzes die ze maakt. Door haar komst in het boek komen de personages meer tot leven voor Rae en realiseert ze zich dat ze zich nu zorgen maakt om mensen die haar tijdens het lezen nauwelijks opgevallen waren. “Niemand leeft voor eeuwig, maar verhalen wel.” Zij kent de originele versie van Tijd van IJzer redelijk goed dankzij het voorlezen van haar zus, maar mist wel bepaalde finesses. Door haar komst veranderen personages in het boek en wordt dit herschreven als het ware. Iets wat Rae aan den lijve ondervindt in de vorm van de persoon die zij is geworden.

Spannend, maar rommelig
Bij vlagen is het boek spannend, maar het voelt ook rommelig aan, doordat er veel dingen gebeuren die niet helemaal duidelijk worden. Boven de hoofdstukken staan stukjes uit van Tijd van IJzer, maar plaatsen kon ik deze niet goed. Ze duiden op voorvallen in deze fictieve wereld, maar roepen vooral vragen op. Vooral richting het einde zit het boordevol bizarre acties, doordat de karakters van sommige personen een ware metamorfose ondergaan. Lang leve het kwaad wordt vanuit meerdere perspectieven verteld, zodat voorvallen van verschillende kanten belicht worden. Er zitten veel (bij) personages in die op verschillende manieren genoemd worden, de ene keeer met voornaam, dan weer met hun titel of met hun bijnaam. Dit werkt verwarring in de hand.

Chaotisch
Brennan weet met haar droge humor, gevatte opmerkingen en haar vlotte schrijfstijl een zwaar thema, ongeneeslijk ziek zijn luchtig te maken. Zodra Rae, als schurkenpersonage in het verhaal huishoudt haalt ze niet alleen haar eigen, maar meerdere levens overhoop. Toch is Lang leven het kwaad bij vlagen een lastig boek om te lezen en ik kon mijn aandacht er niet altijd goed bijhouden. Op zich is het geen zwaar of gecompliceerd verhaal, maar wel een chaotisch. De pakkende dialogen vol sarcasme tussen de beide zussen laten liefde voor elkaar en hoop zien. Van de actiescènes heb ik volop genoten, deze zijn veelvuldig aanwezig en boeiend en begrijpelijk om te lezen. Brennan heeft met Lang leve het kwaad een veelbelovend begin gemaakt van een nieuwe fantasy trilogie voor volwassenen. Ze is er in geslaagd om raadsels en verwarring te scheppen met hulp van de inborst van personages. Hopelijk is het volgende deel wat overzichtelijker.

Deze recensie verscheen eerder op Bazarow.